برای مشاوره با پزشکان کلیک کنید
;

تزریق داخل وریدی داروها در خانه به‌وسیله افراد آموزش ندیده می تواند خطرناک باشد

تزریق داخل وریدی داروها در خانه به‌وسیله افراد آموزش ندیده می تواند خطرناک باشد تزریق داخل وریدی داروها عموما باید مراکز پزشکی مانند بیمارستان‌ها انجام شود، اما امروزه میلیون‌ها نفر درمان‌های داخل‌وریدی را در خانه دریافت می‌کنند و یک بررس جدید نشان می‌دهد که شمار کافی تعلیم‌دیده برای مراقبت از عفونت‌های بالقوه خطرناک داخل‌وریدی وجود ندارد.

تزریق داخل وریدی داروها عموما باید مراکز پزشکی مانند بیمارستان‌ها انجام شود، اما امروزه میلیون‌ها نفر درمان‌های داخل‌وریدی را در خانه دریافت می‌کنند و یک بررس جدید نشان می‌دهد که شمار کافی تعلیم‌دیده برای مراقبت از عفونت‌های بالقوه خطرناک داخل‌وریدی وجود ندارد.

به گزارش «بهپو» و به نقل از «هلث‌دی نیوز»، «سارا کلر»، استادیار بیماری‌های عفونی در دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور در مریلند آمریکا می‌گوید هیچ پروتکل استانداردی برای آموزش پرستاران مراقبت خانگی، مراقبان یا خود بیماران درباره چگونگی زیر نظر داشتن و گزارش کردن نشانه‌های عفونت وجود ندارد. کلر می‌گوید در حال حاضر بیماران بیشتری نسبت به ۱۰ تا ۲۰ سال پیش درمان‌ها خانگی داخل‌وریدی دریافت می‌کنند و داشتن توانایی زیر نظر گرفتن عوارض به شیوه‌ای معتبر و استانداردشده بسیار مهم خواهد بود.» «انجمن ملی انفوزیون (تزریق داخل‌وریدی) خانگی» آمریکا می‌گوید بیش از ۳ میلیون بیمار در سال ۲۰۱۹ درمان داخل‌وریدی دریافت کردند که افزایشی ۳۰۰ درصدی را نسبت به سال ۲۰۰۸ نشان می‌دهد.

«آرون گلات»، رئیس بخش بیماری‌های عفونی در مونت‌ سینایی ناسائو در اوشن‌ساید در نیویورک می‌گوید: «افراد دیگر برای درمان داخل‌وریدی شش هفته در بیمارستان نمی‌مانند. آنها در حالیکه آنژیوکت یا کاتتر در وریدهایشان قرار داده شده است، به خانه فرستاده می‌شوند و درمانشان را به صورت سرپایی دریافت می‌کنند و معمولا یا خودشان یا یک پرستار خانگی موقت دادن دارو را انجام می‌دهد.» آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای شیمی‌درمانی، مایع‌درمانی، مواد مغذی و شماری از دیگراز داروها به طور معمول ممکن است برای تجویز داخل‌وریدی در خانه تجویز شوند. به گفته دکتر گلات، این تجویز داخل‌وریدی در خانه می‌تواند ایمن‌تر و بهتر از درمان در بیمارستان باشد.، چرا که بیمارستان مرکز باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک‌ها است. بنابراین برای بیماران بسیار بهتر است که در خانه بمانند. اما مشکل این است که افرادی که تزریق داخل‌وریدی را در خانه انجام می‌دهند، اغلب میزان بالایی از آموزش یا تجربه فنی را ندارند. بیمارستان‌ها از دهه‌ها پیش خطر مداوم عفونت‌های همراه با تزریق‌های داخل‌وریدی را شناخته‌اند. محل تزریق داخل‌وریدی ممکن است دچار عفونت شود و آنژیوکت ممکن است عفونت‌های وخیمی را به داخل جریان خون بیمار بفرستد و زندگی او را به خطر بیندازد.

این پژوهشگران می‌گویند تا یک چهارم افرادی که در نتیجه تزریق‌ها داخل‌وریدی دچار عفونت خونی می‌شوند، ممکن است بمیرند.

کلر می‌گوید: «هر زمانی که یک وسیله پلاستیکی یا فلزی از بیرون از بدن وارد آن می‌شود، به خصوص به یک رگ خونی عمده وارد می‌شود، می‌تواند راهی برای ورود باکتری و سایر عفونت‌ها باشد.» به گفته کلر، کارهای زیادی در ۲۵ سال گذشته برای تعیین شیوه‌های کاهش خطر عفونت‌های ناشی از این نوع وسائل انجام شده است و در نتیجه در طول سال‌ها این نوع عفونت‌ها تا بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته‌اند.

بخشی از این کار تدوین تعریف‌های مشروح برای توصیف عفونت‌های مربوط به تزریق‌های داخل‌وریدی است، به خصوص عفونت‌های جریان خون مرتبط با وریدهای مرکزی (CLABSI) است. سپس کارکنان بیمارستان برای اجرای این دستورالعمل‌ها و زیر نظر داشتن نشانه‌های عفونت‌های داخل‌وریدی آموزش می‌بینند. اما این پژوهشگران دریافتند که این آموزش‌ها به افرادی که در خانه درمان داخل‌وریدی دریافت می‌کردند، گسترش نیافته‌اند. کلر و همکارانش برای بررسی جدید با ۲۱ نفر از پرستاران خانگی از پنج بنگاه‌ بزرگ درمان داخل‌وریدی خانگی مصاحبه کردند. این بنگاه‌ها بیماران را در ۱۳ ایالت آمریکا و واشینگتن دی‌سی درمان می‌کنند. از این کارکنان درباره آموزشی که درباره نظارت بر عفونت دریافت کرده‌اند و راه‌های احتمالی ارتقای آن سوال کردند.

این پژوهشگران دریافتند که بسیاری از این کارکنان که وظیفه مراقبت از این عفونت‌ها را به عهده دارند، هیچ آموزش رسمی درباره چگونگی شناسایی CLABSI ندارند. در عوض، آنها معمولا در حین کار در این باره آموزش می‌بینند و بر تجربیات قبلی‌شان اتکا می‌کنند یا مطالبی را از اینجا و آنجا در کنفرانس‌ها یاد می‌گیرند.

این پژوهشگران می‌گویند به جز راه‌حل‌های درازمدت مانند آموزش مراقبان خانگی با همان پروتکل‌هایی که در محیط‌هایی بیمارستانی به کار می‌روند، بیماران ومراقبان باید فعالانه از پزشکان و پرستاران درباره چگونگی شناسایی نشانه‌های عفونت و نیز پیشگیری از عفونت‌های مرتبط با تزریق داخل وریدی پرس‌وجو کنند.

کلر می‌گوید: «اگر بیش از یک شخص از بیمار مراقبت می‌کند، از پرستاری که برای تزریق داخل‌وریدی آمده است، بخواهید که کارهای هر یک از مراقبان بالقوه را مشاهده کند و اطمینان حاصل کنید همه کارها را درست انجام می‌دهند.»

او همچنین استفاده از چک‌ لیست ضمن مراقبت از بیمار توصیه می‌کند تا اطمینان حاصل شود همه اقدامات لازم به ترتیب انجام شده است.‍/

بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد

دیدگاه و نظــرات