آشنایی با بیوپسی و انواع آن

آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس برای تشخیص توده ها یا نواحی غیرطبیعی مفید هستند، اما به تنهایی نمی توانند سلول های سرطانی را از سلول های غیر سرطانی متمایز کنند. در بیشتر موارد سرطان، تنها روش تشخیص قطعی انجام بیوپسی است.

بیوپسی روشی است برای برداشتن تکه ای از بافت یا نمونه ای از سلول ها از بدن تا بتوان آن را در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل کرد. اگر علائم و نشانه های خاصی را تجربه می کنید یا اگر پزشک مورد نگران کننده ای را در ناحیه ای شناسایی کرده است، ممکن است تحت بیوپسی قرار بگیرید تا مشخص شود که آیا سرطان یا بیماری دیگری دارید.

به گزارش «بهپو»، در حالی که آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس برای تشخیص توده ها یا نواحی غیرطبیعی مفید هستند، اما به تنهایی نمی توانند سلول های سرطانی را از سلول های غیر سرطانی متمایز کنند. در بیشتر موارد سرطان، تنها روش تشخیص قطعی انجام بیوپسی جهت جمع آوری سلولها و بررسی دقیق تر است.

در اینجا نگاهی می اندازیم به انواع روش های بیوپسی که برای تشخیص سرطان استفاده می شود.

انواع بیوپسی

بیوپسی انواع مختلفی دارد. تقریباً همه آنها با استفاده از ابزاری تیز مقدار کمی بافت را به عنوان نمونه برمی دارند. اگر بیوپسی روی پوست یا ناحیه حساس دیگر باشد، ابتدا داروی بی حسی استفاده می شود.

1- بیوپسی سوزنی: بیشتر نمونه برداری ها بیوپسی سوزنی است؛ به این معنی که برای دسترسی به بافت مشکوک از سوزن استفاده می شود.

2- بیوپسی با هدایت سی تی اسکن: فرد در دستگاه سی تی اسکن قرار می گیرد. تصاویر اسکنر به پزشک کمک می کند تا موقعیت دقیق سوزن را در بافت هدف مشخص کنند.

3- بیوپسی با هدایت سونوگرافی: یک اسکنر سونوگرافی به پزشک کمک می کند تا سوزن را به سمت ضایعه هدایت کند.

4- بیوپسی استخوان: از بیوپسی استخوان برای تشخیص سرطان استخوان استفاده می شود. این کار ممکن است از طریق روش سی تی اسکن یا توسط جراح ارتوپد انجام شود.

5- بیوپسی آندوسکوپی: در طول آندوسکوپی، پزشک از یک لوله نازک و انعطاف پذیر (آندوسکوپ) با نور در انتهای آن استفاده می کند تا ساختارهای داخل بدن شما را ببیند. ابزارهای خاصی از لوله عبور داده می شود تا نمونه کوچکی از بافت برای تجزیه و تحلیل گرفته شود.

نوع بیوپسی آندوسکوپیک شما بستگی به محل قرار گرفتن ناحیه مشکوک دارد. لوله های مورد استفاده در بیوپسی آندوسکوپی را می توان از طریق دهان، مقعد، دستگاه ادرار یا یک برش کوچک در پوست وارد کرد. مثال هایی از روش های بیوپسی آندوسکوپی شامل سیستوسکوپی برای نمونه گیری بافت از داخل مثانه، برونکوسکوپی برای نمونه گیری بافت از داخل ریه و کولونوسکوپی برای نمونه گیری بافت از داخل روده بزرگ است. بسته به نوع بیوپسی آندوسکوپی که انجام می دهید، ممکن است قبل از عمل یک داروی آرامبخش یا بیهوشی دریافت کنید.

6- بیوپسی مغز استخوان: از یک سوزن بزرگ برای ورود به استخوان لگن و جمع آوری مغز استخوان استفاده می شود.تجزیه نمونه در آزمایشگاه به تشخیص بیماری های خون مانند سرطان خون یا لنفوم را کمک می کند.

7- بیوپسی کبد: یک سوزن از طریق پوست شکم به کبد وارد می شود و از بافت کبد نمونه برداشته می شود. نمونه‌برداری از کبد می‌تواند هپاتیت C، سیروز کبدی و عفونت‌ها را تشخیص دهد.

8- بیوپسی کلیه: مشابه بیوپسی کبد، یک سوزن از طریق پوست کمر، به کلیه وارد می شود. نمونه‌برداری از کلیه می‌تواند وضعیت کلیه را با نارسایی کلیه یا التهاب بررسی کند.

9- بیوپسی به وسیله آسپیراسیون با سوزن ظریف: نمونه برداری از یک توده درون بدن توسط وارد کردن یک سوزن به درون بدن بیمار و مکش مقداری از توده یا سلول‌های بافتی به درون سوزن برای انجام آزمایش است.

10- بیوپسی پروستات: بیوپسی های سوزنی متعدد همزمان از غده پروستات گرفته می شوند. برای رسیدن به پروستات، یک پروب در مقعد قرار می گیرد.

11- بیوپسی پوست: بیوپسی پانچ روش اصلی بیوپسی است. از تیغه ای دایره ای شکل برای بدست آوردن نمونه ای استوانه ای از بافت پوست استفاده می شود.

12- بیوپسی جراحی: برای نمونه برداری از بافتی که به سختی قابل دسترسی است، ممکن است جراحی باز یا لاپاراسکوپی لازم باشد. یا ممکن است یک تکه بافت یا کل توده بافت برداشته شود.

از بیوپسی شما چه انتظاری می رود؟

بیوپسی ها بسته به اینکه رسیدن به بافت چقدر سخت باشد، بسیار متفاوتند. اصطلاح پزشکی که برای آن استفاده می شود تهاجم است.

نمونه برداری با حداقل تهاجم (به عنوان مثال، بیشتر بیوپسی های پوست) ممکن است در مطب پزشک در همان بازدیدی انجام شود که ضایعه کشف شده است. یک تزریق کوچک داروی بی حس کننده می تواند نمونه برداری را تقریباً بدون درد کند.

نمونه برداری های با تهاجم بیشتر ممکن است در بیمارستان، مرکز جراحی یا مطب پزشک متخصص انجام شود. شما می توانید یک جلسه جداگانه برای نمونه برداری بگذارید. در بیشتر موارد، داروهای بیهوشی و تسکین دهنده درد تجویز می شود تا هر گونه ناراحتی را کاهش می دهد. پس از دریافت این داروها احتمالاً نمی توانید رانندگی کنید.

ممکن است چند روزی در ناحیه بیوپسی احساس درد کنید. اگر درد قابل توجهی از بیوپسی دارید، پزشک می تواند داروهای مناسب مسکن را برای شما تجویز کند.

پس از بیوپسی، نمونه را به یک پاتولوژیست -آسیب شناس- تحویل می دهند. آسیب شناسان پزشکانی هستند که در تشخیص بیماری ها و آسیب ها در سطح بافتی و سلولی مولکولی تخصص دارند.

یک آسیب شناس بافت بیوپسی را زیر میکروسکوپ بررسی می کند. با توجه به نوع، شکل و فعالیت داخلی سلولهای بافتی، در بیشتر موارد یک آسیب شناس می تواند مشکل را تشخیص دهد.

به گزارش «بهپو» و به نقل از «وب ام دی»، مدت زمانی که برای گرفتن نتیجه از نمونه برداری لازم است ممکن است متفاوت باشد. در جراحی ها، یک آسیب شناس ممکن است بیوپسی را بخواند و در عرض چند دقیقه گزارش خود را به جراح اعلام کند. نتیجه گیری نهایی و بسیار دقیق در مورد نمونه برداری اغلب یک هفته یا بیشتر طول می کشد./