آرتروسکوپی چیست؟

آرتروسکوپی، روشی با حداقل تهاجم است که برای تشخیص و درمان شرایط تاثیرگذار بر مفاصل استفاده می‌شود. به کمک این روش، جراح می‌تواند، مستقیما ساختارهای داخلی یک مفصل را با استفاده از وسیله‌ای به نام آرتروسکوپ مشاهده کند.

آرتروسکوپی، روشی با حداقل تهاجم است که برای تشخیص و درمان شرایط تاثیرگذار بر مفاصل استفاده می‌شود. به کمک این روش، جراح می‌تواند، مستقیما ساختارهای داخلی یک مفصل را با استفاده از وسیله‌ای به نام آرتروسکوپ مشاهده کند.
جراحان اورتوپد از آرتروسکوپی برای تشخیص و درمان مشکلات مفاصل بهره می‌گیرند. آرتروسکوپ، یک وسیله تیوبی شکل است که برای دیدن داخل مفصل از آن استفاده می‌شود. این دستگاه، سیستمی است تشکیل شده از چند لنز، یک دوربین ویدئویی کوچک و یک منبع نوری برای دیدن. دوربین به یک سیستم مانیتور متصل می‌شود که به پزشک اجازه می‌دهد داخل مفصل را از طریق یک سوراخ کوچک ببینند. آرتروسکوپ اغلب همراه با وسایل دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد که از سوراخ دیگری وارد مفصل می‌شوند. مفصل زانو، بیشترین مفصلی است که برای دیدن و معاینه آن از آرتروسکوپی استفاده می‌شود. اما دیگر مفاصل هم می‌توانند با این روش مورد معاینه قرار گیرندف مانند مفصل شانه، آرنج، مچ پا، ران و مچ دست.

موارد استفاده آرتروسکوپی

آرتروسکوپ اغلب برای تشخیص و کمک به درمان موارد زیر کاربرد دارد:

التهاب در زانو، شانه، آرنج، مچ دست یا مچ پا
صدمات، مانند پارگی تاندون شانه یا نشانگان برخورد (تحت فشار قرار گرفتن تاندون‌ها در مفصل شانه در اثر فشردن بیش از حد و مالش تاندون و تیغه شانه)
صدمه به غضروف، مانند پارگی، آسیب یا ساییده شدن
پارگی لیگامان‌ها همراه با ناپایداری در زانو
آسیب به تاندون
نشانگان مجرای مچ دستی (نشانگان کارپال تانل) در مچ دست
وجود استخوان یا غضروف سست، به ویژه در زانو، شانه، آرنج، مچ پا، مچ دست، و یا لگن

البته دلایل دیگری نیز وجود دارد که پزشک انجام آرتروسکوپی را پیشنهاد می‌دهد.
در حین آرتروسکوپی می‌توان جراحی اصلاحی یا بیوپسی هم انجام داد. به‌طور مثال، لیگامان پاره شده می‌تواند ترمیم یا بازسازی شود. به همین دلیل، جراحی آرتروسکوپیک می‌تواند نیاز به جراحی باز را از بین ببرد.

خطرات انجام آرتروسکوپی

مانند هر روش جراحی دیگری، عوارضی هم می‌تواند حین انجام این روش اتفاق افتد. بعضی از این عوارض عبارتند از: خونریزی، عفونت و تشکیل لخته خون در پاها یا ریه‌‌ها. البته عوارض دیگری نیز بسته به اینکه بیمار چه شرایط خاصی دارد، ممکن است رخ دهد. بنابراین قبل از انجام آن باید در مورد تمامی مشکلات خود با پزشک صحبت کنید.

مراقبت‌های پیش از جراحی

برای اطمینان از مناسب بودن شرایط کلی سلامت، ممکن است تحت معاینات فیزیکی و بعضی تست‌های آزمایشگاهی یا تشخیصی دیگر قرار گیرید. اگر به داروی خاص، لاتکس، چسب یا داروهای بیهوشی (چه موضعی، چه عمومی) حساسیت یا آلرژی دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. اگر سابقه اختلالات خونریزی‌دهنده دارید یا داروهای ضدانعقاد خون یا آسپیرین مصرف می‌کنید، حتما پزشک خود را در جریان بگذارید و لازم است که قبل از انجام جراحی، مصرف آنها را قطع کنید. اگر باردار بوده یا مشکوک به بارداری هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. از شما خواسته می‌شود که روز جراحی ناشتا باشید.

در حین جراحی چه خواهد گذشت؟

آرتروسکوپی می‌تواند در مراکز سرپایی یا در بیمارستان انجام شود. این موضوع به وضعیت شما و نحوه کار پزشکتان دارد. آرتروسکوپی یا تحت بیهوشی عمومی انجام خواهد شد یا تحت یک بی‌حسی موضعی. اینکه کدامیک از این روش‌ها انخاب شوند، بستگی دارد به نوع جراحی خاص که قرار است انجام شود. قاعدتا پزشک متخصص بیهوشی باید با شما دراین رابطه صحبت کند.

به‌طور کلی، جراحی آرتروسکوپی با طی مراحل زیر انجام خواهد شد:

از شما خواسته می‌شود که لباس‌های خود را درآورده و گان مخصوص بپوشید.
روی بازو یا دست، از شما رگ گرفته می‌شود.
اگر موی زیادی درناحیه عمل وجود داشته باشد، احتمالا زدوده خواهند شد.
از شما خواسته می‌شود که روی تخت جراحی بخوابید، به حالتی که بهترین دسترسی به مفصل مورد نظر برقرار شود.
پزشک متخصص بیهوشی به‌طور مداوم، ضربان قلب، فشار خون، تعداد تنفس، و سطح اکسیژن خون شما را حین جراحی تحت نظر دارد.
پوست محل جراحی با محلول ضدعفونی کننده تمیز خواهد شد.
پزشک با بالابردن اندام و/یا بستن بند الاستیک به دور اندام، باعث تخلیه خون از محل مورد جراحی خواهد شد. قبل از شروع جراحی و قرار دادن آرتروسکوپ، پزشک تزریق محلول (اغلب محلول نمکی) را به داخل مفصل به آهستگی شروع می‌کند تا مفصل منبسط شده و تورم کاهش یابد.
پزشک برشی روی ناحیه مفصل مورد نظر ایجاد می‌کند.
آرتروسکوپ از طریق این برش وارد مفصل می‌شود. البته ممکن است به برش‌های دیگری نیز برای وارد کردن ابزار کوچکی برای گرفتن، کاووش و برش مورد نیاز باشد.
در صورت نیاز، جراحی ترمیمی انجام شود.
محل برش با بخیه یا نوار چسب بسته خواهد شد.
بانداژ استریل یا پوشاندن محل زخم انجام می‌شود.

پس از جراحی

پس از اتمام جراحی، شما به اتاق ریکاوری برای تحت‌نظر بودن منتقل می‌شوید. روند این مرحله به نوع بیهوشی که به شما داده شده، بستگی دارد. جریان خون و حس منطقه جراحی شده مرتب بررسی می‌شود. زمانی که علایم حیاتی شما منظم و باثبات باشد و شما هم هوشیار باشید، به اتاق خود در بیمارستان بازگشته یا اگر در مراکز سرپایی باشید، مرخص خواهید شد. در منزل، مهم است که محل برش جراحی را تمیز و خشک نگاه دارید. پزشک به شما دستورات مخصوص حمام کردن را خواهد داد. اگر بخیه استفاده شده باشد، در ویزیت بعدی در مطب پزشک، برداشته خواهند شد. اگر نوار چسب به کار برده شده باشد، باید خشک نگاه داشته شده تا طی چند روز آینده برداشته شوند. اگر دردی وجود داشته باشد، پزشک به شما داروی ضددرد خواهد داد. آسپیرین یا دیگر داروهای ضددرد می‌توانند شانس خونریزی را افزایش دهند. بنابراین تنها داروی تجویز شده بوسیله پزشک خود را مصرف کنید./