1500 بازدید
45 دیدگاه
نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد زنانی که در انتهای دوره ماهیانه دچار میگرن می‌شوند، ممکن است به بهترین نحو با مکمل‌های آهن درمان شوند.
نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد زنانی که در انتهای دوره ماهیانه دچار میگرن می‌شوند، ممکن است به بهترین نحو با مکمل‌های آهن درمان شوند.
به گزارش Medscape، در مقاله‌ای که به صورت آنلاین در نشریه Headache منتشر شده، محققان آمریکایی نوع جدیدی را از سردرد با عنوان «میگرن انتهای قاعدگی» تعریف کرده‌اند. آنها توضیح می‌دهند که سردرد مذکور، یک اختلال غیرشایع نیست اما پیش از این طبقه‌بندی نشده بود و حالا به سادگی «میگرن انتهای قاعدگی» نامیده می‌شود، زیرا وقوع تقریبی آن با روزهای پایانی خونریزی قاعدگی در هر ماه، همخوانی دارد.
محققان در این مطالعه 30 زن مبتلا به این وضعیت را توصیف کرده‌اند که اغلب آنها نیز سطوح پائینی را از فریتین داشتند و همین امر پیشنهاد می‌کند که مکمل‌های آهن می‌تواند یک درمان مناسب باشد.
پژوهشگران معتقدند، میگرن انتهای قاعدگی وضعیتی با واسطه هورمونی نیست، بلکه ارتباط علیتی آن به از دست دادن خون طی قاعدگی بازمی‌گردد. به عبارت دیگر، ارتباط آنمی ایجاد شده را با میگرن نشان می‌دهد. آنها متذکر می‌شوند که مطالعات بیشتری باید انجام شود تا این ارتباط به اثبات برسد، فاکتورهای مخدوش کننده مشخص شوند و پاسخ درمانی به درمان با آهن ارزیابی شود.
این نوع میگرن در انتهای دوره قاعدگی رخ می‌دهد، یعنی در روزهای آخر خونریزی یا پس از قطع خونریزی. این نوع از میگرن همان میگرن قاعدگی نیست. میگرن قاعدگی به‌طور کلی یک یا دو روز قبل از آغاز قاعدگی یا در یکی دو روز نخست خونریزی قاعدگی رخ می‌دهد و با واسطه عوامل هورمونی رخ می‌دهد. اگر سردردهای میگرنی پس از 5 روز یا بیشتر از آغاز خونریزی رخ دهد، میگرن قاعدگی کلاسیک نیست.
محقق ارشد این مطالعه می‌گوید، میگرن قاعدگی بسیار شایع است و به‌طور طبیعی به‌وسیله قطع ناگهانی استروژن رخ می‌دهد، بنابراین با هورمون‌درمانی نیز درمان می‌شود. اما این پدیده جدید «میگرن انتهای قاعدگی» متفاوت است. بعضی از زنان هم مبتلا به میگرن قاعدگی و هم مبتلا به میگرن انتهای قاعدگی هستند. پس از درمان با هورمون‌ها، وضعیت آنها بهبود می‌یابد، اما دوباره در انتهای قاعدگی مبتلا به سردردهای میگرنی می‌شوند. دیگر زنان در انتهای دوره قاعدگی دچار سردرد می‌شوند و این نوع از دردها به هورمون‌درمانی هم پاسخ نمی‌دهد.
محققان تخمین می‌زنند تا 20 درصد زنان مبتلا به این نوع میگرن انتهای قاعدگی باشند.
براین اساس، دانشمندان به دنبال راه‌های دیگری برای درمان این نوع از سردرد هستند و این کار را با بررسی سطح آهن سرم بیماران آغاز کردند. ما می‌دانیم که کودکان به دلیل آنمی دچار سردرد می‌شوند و این زنان هم پس از خونریزی شدید ماهانه در هر ماه این سردردها را متحمل خواهند شد. به نظر می‌رسد این بررسی ارزشمند است. همچنین سندرم پاهای بیقرار نیز در زنان مبتلا به میگرن شایع و با سطح پائین فریتین سرم در ارتباط است. البته هنوز مطالعات رسمی به ارزیابی تجویز مکمل‌های آهن در این دسته از زنان نپرداخته‌اند، اما بعضی معتقدند که این نوع درمان کمک کننده خواهد بود و تقریبا همه بیماران پاسخ درمانی مناسبی خواهند داد.
در مطالعه حاضر، نویسندگان به ارتباط میان بیماران مبتلا به میگرنی که در انتهای دوره قاعدگی رخ می‌دهد و سطح فریتین خون آنها پرداخته‌اند. آنها با استفاده از بانک داده‌ای کلینیک میگرن قاعدگی، به جست‌وجوی بیماران مبتلا به میگرن، با دوره‌های منظم منس پرداختند که با تشخیص میگرن انتهای قاعدگی نیز شناخته می‌شدند. از آنجا که در این کلینیک، سطح فریتین سرمی بیماران به‌طور روتین چک می‌شود، همه بیماران این داده را در پرونده خود داشتند.
نتایج نهایی نشان داد از 119 بیماری که اخیرا در این کلینیک ویزیت شده بودند، 85 مورد دوره‌های منظم ماهیانه و تشخیص میگرن را نشان می‌دهند، بنابراین برای این مطالعه مناسب بودند. در این جمعیت انتخاب شده، 3/35 درصد نیز مبتلا به میگرن انتهای قاعدگی بودند. از این تعداد، 28 بیمار سطح فریتینی کمتر از حد طبیعی (50 نانوگرم در میلی‌لیتر، میانگین آن نیز 9/21 نانوگرم در میلی‌لیتر) داشتند. سطح فریتین در نیمی از بیماران هم کمتر از 18 نانوگرم در میلی‌لیتر بود که کمترین سطح آن برای زنان است.
این مسئله اهمیت زیادی دارد، اما این دسته از بیماران ممکن است در دریافت درمان صحیح دچار مشکل شوند. اغلب نورولوژیست‌ها درباره هورمون‌ها فکر نمی‌کنند و بیشتر متخصصان زنان نیز با شرایط نورولوژیکی کنار نمی‌آیند. ما واقعا نیاز داریم تا رشته تخصصی جدیدی در زمینه موضوع‌های نورولوژیکی مرتبط با هورمون ایجاد کنیم. ما اکنون می‌دانیم که همه میگرن‌های مرتبط با منس شبیه هم نیستند، پس باید در مورد آنها بیشتر فکر کنیم.
به گزارش Medscape، در مقاله‌ای که به صورت آنلاین در نشریه Headache منتشر شده، محققان آمریکایی نوع جدیدی را از سردرد با عنوان «میگرن انتهای قاعدگی» تعریف کرده‌اند. آنها توضیح می‌دهند که سردرد مذکور، یک اختلال غیرشایع نیست اما پیش از این طبقه‌بندی نشده بود و حالا به سادگی «میگرن انتهای قاعدگی» نامیده می‌شود، زیرا وقوع تقریبی آن با روزهای پایانی خونریزی قاعدگی در هر ماه، همخوانی دارد.
محققان در این مطالعه 30 زن مبتلا به این وضعیت را توصیف کرده‌اند که اغلب آنها نیز سطوح پائینی را از فریتین داشتند و همین امر پیشنهاد می‌کند که مکمل‌های آهن می‌تواند یک درمان مناسب باشد.
پژوهشگران معتقدند، میگرن انتهای قاعدگی وضعیتی با واسطه هورمونی نیست، بلکه ارتباط علیتی آن به از دست دادن خون طی قاعدگی بازمی‌گردد. به عبارت دیگر، ارتباط آنمی ایجاد شده را با میگرن نشان می‌دهد. آنها متذکر می‌شوند که مطالعات بیشتری باید انجام شود تا این ارتباط به اثبات برسد، فاکتورهای مخدوش کننده مشخص شوند و پاسخ درمانی به درمان با آهن ارزیابی شود.
این نوع میگرن در انتهای دوره قاعدگی رخ می‌دهد، یعنی در روزهای آخر خونریزی یا پس از قطع خونریزی. این نوع از میگرن همان میگرن قاعدگی نیست. میگرن قاعدگی به‌طور کلی یک یا دو روز قبل از آغاز قاعدگی یا در یکی دو روز نخست خونریزی قاعدگی رخ می‌دهد و با واسطه عوامل هورمونی رخ می‌دهد. اگر سردردهای میگرنی پس از 5 روز یا بیشتر از آغاز خونریزی رخ دهد، میگرن قاعدگی کلاسیک نیست.
محقق ارشد این مطالعه می‌گوید، میگرن قاعدگی بسیار شایع است و به‌طور طبیعی به‌وسیله قطع ناگهانی استروژن رخ می‌دهد، بنابراین با هورمون‌درمانی نیز درمان می‌شود. اما این پدیده جدید «میگرن انتهای قاعدگی» متفاوت است. بعضی از زنان هم مبتلا به میگرن قاعدگی و هم مبتلا به میگرن انتهای قاعدگی هستند. پس از درمان با هورمون‌ها، وضعیت آنها بهبود می‌یابد، اما دوباره در انتهای قاعدگی مبتلا به سردردهای میگرنی می‌شوند. دیگر زنان در انتهای دوره قاعدگی دچار سردرد می‌شوند و این نوع از دردها به هورمون‌درمانی هم پاسخ نمی‌دهد.
محققان تخمین می‌زنند تا 20 درصد زنان مبتلا به این نوع میگرن انتهای قاعدگی باشند.
براین اساس، دانشمندان به دنبال راه‌های دیگری برای درمان این نوع از سردرد هستند و این کار را با بررسی سطح آهن سرم بیماران آغاز کردند. ما می‌دانیم که کودکان به دلیل آنمی دچار سردرد می‌شوند و این زنان هم پس از خونریزی شدید ماهانه در هر ماه این سردردها را متحمل خواهند شد. به نظر می‌رسد این بررسی ارزشمند است. همچنین سندرم پاهای بیقرار نیز در زنان مبتلا به میگرن شایع و با سطح پائین فریتین سرم در ارتباط است. البته هنوز مطالعات رسمی به ارزیابی تجویز مکمل‌های آهن در این دسته از زنان نپرداخته‌اند، اما بعضی معتقدند که این نوع درمان کمک کننده خواهد بود و تقریبا همه بیماران پاسخ درمانی مناسبی خواهند داد.
در مطالعه حاضر، نویسندگان به ارتباط میان بیماران مبتلا به میگرنی که در انتهای دوره قاعدگی رخ می‌دهد و سطح فریتین خون آنها پرداخته‌اند. آنها با استفاده از بانک داده‌ای کلینیک میگرن قاعدگی، به جست‌وجوی بیماران مبتلا به میگرن، با دوره‌های منظم منس پرداختند که با تشخیص میگرن انتهای قاعدگی نیز شناخته می‌شدند. از آنجا که در این کلینیک، سطح فریتین سرمی بیماران به‌طور روتین چک می‌شود، همه بیماران این داده را در پرونده خود داشتند.
نتایج نهایی نشان داد از 119 بیماری که اخیرا در این کلینیک ویزیت شده بودند، 85 مورد دوره‌های منظم ماهیانه و تشخیص میگرن را نشان می‌دهند، بنابراین برای این مطالعه مناسب بودند. در این جمعیت انتخاب شده، 3/35 درصد نیز مبتلا به میگرن انتهای قاعدگی بودند. از این تعداد، 28 بیمار سطح فریتینی کمتر از حد طبیعی (50 نانوگرم در میلی‌لیتر، میانگین آن نیز 9/21 نانوگرم در میلی‌لیتر) داشتند. سطح فریتین در نیمی از بیماران هم کمتر از 18 نانوگرم در میلی‌لیتر بود که کمترین سطح آن برای زنان است.
این مسئله اهمیت زیادی دارد، اما این دسته از بیماران ممکن است در دریافت درمان صحیح دچار مشکل شوند. اغلب نورولوژیست‌ها درباره هورمون‌ها فکر نمی‌کنند و بیشتر متخصصان زنان نیز با شرایط نورولوژیکی کنار نمی‌آیند. ما واقعا نیاز داریم تا رشته تخصصی جدیدی در زمینه موضوع‌های نورولوژیکی مرتبط با هورمون ایجاد کنیم. ما اکنون می‌دانیم که همه میگرن‌های مرتبط با منس شبیه هم نیستند، پس باید در مورد آنها بیشتر فکر کنیم.
جور دیگر فکر کنیم
پس از انتشار این مقاله، پژوهشگران دیگری نیز در مورد آن اظهارنظر کرده‌اند. آنها می‌گویند ما می‌دانیم که یکی از عوامل مرتبط با میگرن قاعدگی، ترشح پروستاگلاندین است که در زنان با پریودهای سنگین و دردناک افزایش می‌یابد. این یک مکانیسم کاملا مستقل از قطع ناگهانی استروژن است. مطالعات پیشین نیز نشان داده‌اند که این دسته از بیماران از رویکردهای درمانی که مشکلات قاعدگی را برطرف کنند، منفعت می‌برند، مانند مهارکننده‌های پروستاگلاندین، همچون مفنامیک یا ناپروکسن، وسایل داخل رحمی Mirena یا دیگر روش‌های کنتراسپتیو، همچون قرص‌های ترکیبی./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
