1500 بازدید
45 دیدگاه
«پایدار ماندن نشانه‌های شاخص عفونت ادراری، علی‌رغم درمان مناسب یا گذشت زمان، می‌تواند مطرح کننده سرطان مثانه باشد.» این خلاصه پیامی است که توسط اولین مطالعه صورت گرفته در مورد سرطان مثانه و علایم عفونت ادراری مطرح شده است.
«پایدار ماندن نشانه‌های شاخص عفونت ادراری، علی‌رغم درمان مناسب یا گذشت زمان، می‌تواند مطرح کننده سرطان مثانه باشد.» این خلاصه پیامی است که توسط اولین مطالعه صورت گرفته در مورد سرطان مثانه و علایم عفونت ادراری مطرح شده است.
سرپرست پژوهشگران این مطالعه که در گردهمایی سالیانه متخصصان اورولوژی آمریکا در سال جاری سخنرانی می‌کرد، اظهار داشت: «این یافته در هر دو جنس مشاهده شده و هشداری به پزشکان به ویژه پزشکان خانواده است که معمولا بیماران در ابتدا به آنان مراجعه می‌کنند.»
به نظر این پژوهشگر، توجه به این مساله در میان بیماران مونث اهمیت بیشتری دارد، چرا که متاسفانه بسیاری از پزشکان سرطان مثانه را بیماری مردانه تصور کرده و کمتر در بیماران زن به این بیماری فکر می‌کنند. از سوی دیگر، از آنجا که سرطان مثانه معمولا با حضور خون در ادرار مطرح می‌شود، وجود علایم شبیه به عفونت ادراری در بیمار کمتر شک پزشک را به وجود این سرطان بر می‌انگیزد. در این مطالعه، محققان به بررسی تاثیر ظهور بیماری با نشانه‌های شبیه به عفونت ادراری، در عاقبت بیماران دچار سرطان مثانه پرداختند. نتایج مطالعه نشان داد که رسیدن به تشخیص صحیح در این افراد با تاخیر بیشتری صورت گرفته و عاقبت این بیماران (چه زن و چه مرد) بدتر از مردان مبتلایی است که با هماچوری مراجعه می‌کنند.
برای انجام این بررسی، پژوهشگران از اطلاعات موجود در پایگاه داده‌های بیمه ملی آمریکا استفاده کرده و 9326 مرد و 2869 زن مبتلا به سرطان مثانه را که یکسال قبل از تشخیص به دلیل هماچوری یا نشانه‌های عفونت ادراری به پزشک مراجعه کرده بودند، شناسایی کردند. فاصله زمانی بین مطرح شدن اولین شکایات و مسجل شدن تشخیص سرطان مثانه در زنان طولانی‌تر از مردان و برابر 2/72 روز بود، حال آنکه این زمان برای مردان حدود 59 روز محاسبه شد.
با نگاه دقیق‌تر، مشخص شد بروز بیماری با تظاهر عفونت ادراری مسئول این تفاوت معنی‌دار بین دو جنس است. در تحلیل بیمارانی که تنها با تابلوی هماچوری مراجعه کرده بودند، فاصله زمانی بین بروز نشانه تا تشخیص بیماری در دو جنس برابر و حدود 46 تا 47 روز بود، اگرچه هنگامی که آنالیز شامل بیمارانی می‌شد که با هر یک از این دو تابلو مراجعه کرده بودند، این فاصله زمانی به طرز معنی‌داری تفاوت کرده و فاصله بروز اولین نشانه تا تشخیص سرطان، در زنانی که با تابلوی عفونت ادراری مراجعه کرده بودند، بسیار طولانی‌تر بود.
در آنالیز رگرسیون نیز احتمال پیشرفته‌تر بودن بیماری از نظر آسیب‌شناختی در زمان تشخیص در این گروه زنان، در مقایسه با مردانی که بیماری‌شان با تابلوی هماچوری بروز کرده بود، به طرز معنی‌داری بیشتر بوده و همین الگو در مورد مردانی که با تابلوی مشابه عفونت ادراری مراجعه کرده بودند نیز مشهود بود (نسبت احتمال [OR]، به‌ترتیب 79/2 و 08/2).
در آنالیز خطر سهمی کاکس، خطر مرگ و میر ناشی از سرطان مثانه و نیز مرگ و میر کلی در زنان و نیز مردان دارای نشانه‌های عفونت ادراری بیشتر از مردان دچار هماچوری بود (نسبت خطر [HR]، به ترتیب 72/1 و 41/1).
نشانه‌های مشابه عفونت ادراری به‌ویژه در بیماران مسن‌تر می‌تواند دال بر سرطان مثانه باشد و باید به خاطر داشت که عدم تشخیص به موقع می‌تواند سبب بدتر شدن عاقبت بیمار از نظر درمان سرطان شود، بنابراین با مشاهده نشانه‌های شبیه به عفونت ادراری که علی‌رغم درمان ادامه یافته‌اند، بلافاصله تشخیص عفونت را قطعی ندانسته و سرطان مثانه را نیز جزء تشخیص‌های افتراقی مدنظر قرار دهید.
مقدار سرمایه و منابعی که هر سال صرف عفونت‌های ادراری می‌شود، به راحتی از تمامی بیماری‌های اورولوژیک دیگر مانند سرطان پروستات و مثانه بیشتر است. تاخیر در تشخیص سرطان مثانه در زنان، به دلیل اینکه معمولا شکایات دستگاه ادراری آنان توسط پزشکان عمومی یا متخصصین بیماری‌های زنان بررسی می‌شود، قابل درک است.
متاسفانه اغلب این بیماران زمانی به متخصص اورولوژی ارجاع داده می‌شوند که بیماری پیشرفت بسیاری کرده، درحالی‌که مردان معمولا برای بررسی مشکلات ادراری خود مستقیما به اورولوژیست‌ها مراجعه می‌کنند و بدین ترتیب زمان کمتری برای تشخیص بیماری آنان به هدر می‌رود./
* به نقل از Medscape
سرپرست پژوهشگران این مطالعه که در گردهمایی سالیانه متخصصان اورولوژی آمریکا در سال جاری سخنرانی می‌کرد، اظهار داشت: «این یافته در هر دو جنس مشاهده شده و هشداری به پزشکان به ویژه پزشکان خانواده است که معمولا بیماران در ابتدا به آنان مراجعه می‌کنند.»
به نظر این پژوهشگر، توجه به این مساله در میان بیماران مونث اهمیت بیشتری دارد، چرا که متاسفانه بسیاری از پزشکان سرطان مثانه را بیماری مردانه تصور کرده و کمتر در بیماران زن به این بیماری فکر می‌کنند. از سوی دیگر، از آنجا که سرطان مثانه معمولا با حضور خون در ادرار مطرح می‌شود، وجود علایم شبیه به عفونت ادراری در بیمار کمتر شک پزشک را به وجود این سرطان بر می‌انگیزد. در این مطالعه، محققان به بررسی تاثیر ظهور بیماری با نشانه‌های شبیه به عفونت ادراری، در عاقبت بیماران دچار سرطان مثانه پرداختند. نتایج مطالعه نشان داد که رسیدن به تشخیص صحیح در این افراد با تاخیر بیشتری صورت گرفته و عاقبت این بیماران (چه زن و چه مرد) بدتر از مردان مبتلایی است که با هماچوری مراجعه می‌کنند.
برای انجام این بررسی، پژوهشگران از اطلاعات موجود در پایگاه داده‌های بیمه ملی آمریکا استفاده کرده و 9326 مرد و 2869 زن مبتلا به سرطان مثانه را که یکسال قبل از تشخیص به دلیل هماچوری یا نشانه‌های عفونت ادراری به پزشک مراجعه کرده بودند، شناسایی کردند. فاصله زمانی بین مطرح شدن اولین شکایات و مسجل شدن تشخیص سرطان مثانه در زنان طولانی‌تر از مردان و برابر 2/72 روز بود، حال آنکه این زمان برای مردان حدود 59 روز محاسبه شد.
با نگاه دقیق‌تر، مشخص شد بروز بیماری با تظاهر عفونت ادراری مسئول این تفاوت معنی‌دار بین دو جنس است. در تحلیل بیمارانی که تنها با تابلوی هماچوری مراجعه کرده بودند، فاصله زمانی بین بروز نشانه تا تشخیص بیماری در دو جنس برابر و حدود 46 تا 47 روز بود، اگرچه هنگامی که آنالیز شامل بیمارانی می‌شد که با هر یک از این دو تابلو مراجعه کرده بودند، این فاصله زمانی به طرز معنی‌داری تفاوت کرده و فاصله بروز اولین نشانه تا تشخیص سرطان، در زنانی که با تابلوی عفونت ادراری مراجعه کرده بودند، بسیار طولانی‌تر بود.
در آنالیز رگرسیون نیز احتمال پیشرفته‌تر بودن بیماری از نظر آسیب‌شناختی در زمان تشخیص در این گروه زنان، در مقایسه با مردانی که بیماری‌شان با تابلوی هماچوری بروز کرده بود، به طرز معنی‌داری بیشتر بوده و همین الگو در مورد مردانی که با تابلوی مشابه عفونت ادراری مراجعه کرده بودند نیز مشهود بود (نسبت احتمال [OR]، به‌ترتیب 79/2 و 08/2).
در آنالیز خطر سهمی کاکس، خطر مرگ و میر ناشی از سرطان مثانه و نیز مرگ و میر کلی در زنان و نیز مردان دارای نشانه‌های عفونت ادراری بیشتر از مردان دچار هماچوری بود (نسبت خطر [HR]، به ترتیب 72/1 و 41/1).
نشانه‌های مشابه عفونت ادراری به‌ویژه در بیماران مسن‌تر می‌تواند دال بر سرطان مثانه باشد و باید به خاطر داشت که عدم تشخیص به موقع می‌تواند سبب بدتر شدن عاقبت بیمار از نظر درمان سرطان شود، بنابراین با مشاهده نشانه‌های شبیه به عفونت ادراری که علی‌رغم درمان ادامه یافته‌اند، بلافاصله تشخیص عفونت را قطعی ندانسته و سرطان مثانه را نیز جزء تشخیص‌های افتراقی مدنظر قرار دهید.
مقدار سرمایه و منابعی که هر سال صرف عفونت‌های ادراری می‌شود، به راحتی از تمامی بیماری‌های اورولوژیک دیگر مانند سرطان پروستات و مثانه بیشتر است. تاخیر در تشخیص سرطان مثانه در زنان، به دلیل اینکه معمولا شکایات دستگاه ادراری آنان توسط پزشکان عمومی یا متخصصین بیماری‌های زنان بررسی می‌شود، قابل درک است.
متاسفانه اغلب این بیماران زمانی به متخصص اورولوژی ارجاع داده می‌شوند که بیماری پیشرفت بسیاری کرده، درحالی‌که مردان معمولا برای بررسی مشکلات ادراری خود مستقیما به اورولوژیست‌ها مراجعه می‌کنند و بدین ترتیب زمان کمتری برای تشخیص بیماری آنان به هدر می‌رود./
* به نقل از Medscape
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
