لرزش اساسی چیست؟

لرزش اساسی (ترمور اسنشیال) یک اختلال حرکتی است که باعث لرزش می‌شود؛ حرکاتی ریتمیک، دوره‌ای و تکراری که قادر به کنترل آن نیستید. این بیماری عموماً هر دو دست شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، به خصوص در اوایل بیماری.

لرزش اساسی (ترمور اسنشیال) که به آن لرزش خوش خیم، لرزش خانوادگی و لرزش ایدیوپاتیک نیز می‌گویند یک اختلال حرکتی است که باعث لرزش می‌شود؛ حرکاتی ریتمیک، دوره‌ای و تکراری که قادر به کنترل آن نیستید. این بیماری عموماً هر دو دست شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، به خصوص در اوایل بیماری. لرزش اساسی یک بیماری پیشرونده است، به این معنی که با گذشت زمان تمایل به بدتر شدن دارد. بنابراین، پس از مدتی که آن را داشتید، ممکن است بازوها، سر، حنجره (حنجره)، فک، صورت، تنه و پاها را نیز تحت تأثیر قرار دهد. به طور کلی، این بیماری به آرامی پیشرفت می‌کند، بنابراین معمولاً سال‌ها طول می‌کشد تا به درمان نیاز پیدا کنید، اگر اصلاً به درمان نیاز داشته باشید.

لرزش اساسی احتمالاً یک بیماری عصبی است، به این معنی که از مغز، نخاع یا اعصاب شما شروع می‌شود. حدود ۵۰٪ از افرادی که دچار لرزش اساسی هستند، یکی دیگر از اعضای خانواده‌شان نیز به آن مبتلا است. در بقیه موارد، پزشکان ممکن است نتوانند علت یا عامل محرک را شناسایی کنند.

این بیماری تهدیدکننده زندگی نیست و بر طول عمر شما تأثیر نمی‌گذارد. با این حال، می‌تواند در برخی افراد باعث ناتوانی شود زیرا لرزش‌ها ممکن است غذا خوردن، لباس پوشیدن یا نوشتن را دشوار کند. اگر علائم شما به گونه ای است که نمی توانید کارهای روزمره را انجام دهید، چندین درمان وجود دارد که پزشک می‌تواند توصیه کند، از جمله داروها، دستگاه‌های تطبیقی و روش‌های جراحی.

علل لرزش اساسی

پزشکان علت دقیق لرزش اساسی را نمی‌دانند. حدود نیمی از افرادی که به آن مبتلا می‌شوند، آن را در خانواده خود دارند، اما محققان حتی یک ژن واحد که باعث آن شود را پیدا نکرده‌اند. احتمالاً عوامل متعددی از جمله آنچه در محیط خود در معرض آن قرار گرفته‌اید، باعث ایجاد آن می‌شود. دلیل این امر این است که:

افراد می‌توانند به صورت پراکنده و بدون سابقه خانوادگی به آن مبتلا شوند.
حتی در افرادی که سابقه خانوادگی دارند، سن شروع علائم می‌تواند متفاوت باشد.
در دوقلوها، یکی ممکن است به آن مبتلا شود، در حالی که دیگری مبتلا نمی‌شود.

به نظر می‌رسد هر عاملی که باعث لرزش اساسی شود، باعث ایجاد تغییراتی در قسمت‌های خاصی از مغز می‌شود که ممکن است مانع از ارتباط خوب مخچه با سایر قسمت‌های مغز شود. مخچه بخشی از مغز است که به کنترل هماهنگی عضلات شما کمک می‌کند.

آیا لرزش اساسی ارثی است؟

پزشکان معتقدند که حدود نیمی از موارد لرزش اساسی ارثی هستند زیرا در خانواده‌ها دیده می‌شوند. معمولاً این بیماری به صورت اتوزومال غالب از والدین به فرزندشان منتقل می‌شود. این بدان معناست که اگر شما لرزش اساسی دارید، حدود ۵۰٪ احتمال دارد که آن را به هر یک از فرزندان بیولوژیکی خود منتقل کنید. اما اینکه آیا آنها به این بیماری مبتلا می‌شوند یا خیر، ممکن است به عوامل محیطی که در معرض آن قرار می‌گیرند بستگی داشته باشد.

بیماری‌هایی که باعث لرزش می‌شوند

لرزش اساسی، شایع‌ترین اختلالی است که باعث لرزش وضعیتی یا حرکتی می‌شود. لرزش‌های حرکتی لرزش‌هایی هستند که هنگام استفاده از یک عضو بدن، مانند دست دراز کردن برای گرفتن یک جسم، رخ می‌دهند. محققان تخمین می‌زنند که حدود ۵٪ از جمعیت دچار لرزش اساسی هستند.

سایر بیماری ها که ممکن است باعث لرزش شوند عبارتند از:

سایر بیماری‌های عصبی، مانند بیماری پارکینسون، ام‌اس یا سکته مغزی
پرکاری تیروئید
نارسایی کبد یا کلیه
قند خون بالا یا پایین
استرس زیاد، احساس اضطراب یا خستگی شدید
مصرف بیش از حد کافئین در رژیم غذایی
قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین و نوروتوکسین‌ها، مانند جیوه، منگنز، سرب، آرسنیک، حلال‌های آلی و آفت‌کش‌ها
مصرف کورتیکواستروئیدها، برخی داروهای شیمی‌درمانی یا برخی داروهای دیگر، مانند داروهای آسم یا اختلالات روانی یا عصبی

چه کسی به لرزش اساسی مبتلا می‌شود؟

لرزش اساسی شایع‌ترین اختلال حرکتی است که تا 10 میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

این اختلال می‌تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما اغلب برای اولین بار در نوجوانی یا بعد از آن، بین 40 تا 50 سالگی، ظاهر می‌شود. اگر این بیماری در خانواده شما ارثی باشد، احتمال ابتلای شما در سنین پایین‌تر بیشتر است.

علائم لرزش اساسی

علائم اصلی لرزش اساسی عبارتند از:

لرزش‌هایی که بیشتر در دستان شما مشهود هستند (به ندرت، ممکن است پاها و ساق پا را تحت تأثیر قرار دهند)
مشکل در انجام کارها با دستان، مانند نوشتن یا استفاده از ابزار
لرزش یا تکان در صدا
تکیه سر غیرقابل کنترل
لرزشی که هنگام حرکت رخ می‌دهد و هنگام استراحت کمتر قابل توجه است
لرزشی که ممکن است هنگام مصرف داروهای خاص، مصرف بیش از حد کافئین یا احساس استرس شدید بدتر شود.
لرزشی که ممکن است با نوشیدن کمی الکل بهتر شود
لرزشی که با افزایش سن بدتر می‌شود
لرزشی که هر دو طرف بدن شما را به یک شکل تحت تأثیر قرار نمی‌دهد.

معیارهای انجمن اختلالات حرکتی برای تشخیص لرزش اساسی شامل موارد زیر است:

لرزش در دست‌ها و ساعد
لرزشی که دو طرفه (در هر دو طرف بدن) و وضعیتی (هنگامی که دست‌ها یا بازوهای خود را در موقعیت‌های خاصی نگه می‌دارید) است
لرزشی که برای دیگران قابل مشاهده و مداوم است (از بین نمی‌رود و دوباره برمی‌گردد)
همچنین ممکن است لرزش در سر خود داشته باشید
لرزش دست‌ها
لرزش دست‌ها و ساعد شایع‌ترین و واضح‌ترین نشانه لرزش اساسی است.

آیا لرزش اساسی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های دیگر را افزایش دهد؟

مطالعات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به لرزش اساسی ممکن است در معرض خطر ابتلا به سایر بیماری‌های پزشکی و روانی باشند. شایع‌ترین آنها عبارتند از:

فشار خون بالا
اختلالات درد
سطح بالای چربی در خون (هیپرلیپیدمی)
خستگی و اختلالات مرتبط با خواب
دیابت
اضطراب
افسردگی
اختلال سوء مصرف مواد

برخی مطالعات نشان می‌دهند که افراد مبتلا به لرزش اساسی ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون و زوال عقل باشند. اما مطالعات دیگر این یافته‌ها را تأیید نمی‌کنند.

تفاوت لرزش اساسی و پارکینسون

بسیاری از افراد لرزش اساسی را با بیماری پارکینسون مرتبط می‌دانند اما، این دو بیماری از جهات مهمی با هم تفاوت دارند، از جمله:

زمان لرزش: لرزش اساسی دست‌ها معمولاً هنگام استفاده از دست‌ها اتفاق می‌افتد. اما لرزش ناشی از بیماری پارکینسون زمانی که دست‌ها در کنار بدن یا روی پا قرار می‌گیرند، بیشتر قابل توجه است.
بیماری های مرتبط: لرزش اساسی باعث مشکلات سلامتی دیگری نمی‌شود. با این حال، افراد مبتلا به لرزش اساسی گاهی اوقات علائم عصبی دیگری مانند راه رفتن ناپایدار را نشان می‌دهند. بیماری پارکینسون با حالت خمیده، حرکت آهسته و کشیدن پاها هنگام راه رفتن مرتبط است.
قسمت‌هایی از بدن که تحت تأثیر قرار می‌گیرند: لرزش اساسی عمدتاً دست‌ها، سر و صدا را درگیر می‌کند. درحالیکه لرزش بیماری پارکینسون معمولاً از دست‌ها شروع می‌شود و می‌تواند پاها، چانه و سایر قسمت‌های بدن را تحت تأثیر قرار دهد.

تشخیص لرزش اساسی

تشخیص لرزش اساسی شامل بررسی سابقه پزشکی، سابقه خانوادگی و علائم و معاینه فیزیکی است.

هیچ آزمایش پزشکی برای تشخیص لرزش اساسی وجود ندارد. تشخیص آن اغلب مستلزم رد سایر بیماری‌هایی است که می‌توانند باعث ایجاد علائم شوند. برای انجام این کار، پزشک متخصص شما ممکن است آزمایش‌های زیر را پیشنهاد کند:

1- معاینه عصبی

در معاینه عصبی، متخصص مراقبت‌های بهداشتی شما بررسی می‌کند که سیستم عصبی شما چقدر خوب کار می‌کند. این ممکن است شامل بررسی موارد زیر باشد:

رفلکس‌های تاندونی
قدرت و تون عضلانی
توانایی احساس برخی احساسات
وضعیت قرارگیری بدن و هماهنگی
راه رفتن و تعادل

2- آزمایش‌های آزمایشگاهی

ممکن است خون و ادرار برای چندین عامل آزمایش شوند، از جمله:

بیماری تیروئید
مشکلات متابولیک
عوارض جانبی داروهایی که مصرف می کنید
سطح مواد شیمیایی که ممکن است باعث لرزش شوند

3- تست‌های عملکرد

برای ارزیابی خود لرزش، متخصص مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است از شما بخواهد:

از یک لیوان بنوشید.
دست‌هایتان را کشیده نگه دارید.
بنویسید.
یک مارپیچ رسم کنید.

اگر پزشک مطمئن نباشد که لرزش از نوع لرزش اساسی است یا بیماری پارکینسون، ممکن است اسکن ناقل دوپامین را تجویز کند. این یک آزمایش تصویربرداری ویژه است که از یک داروی تزریقی برای نشان دادن محل قرارگیری ماده شیمیایی دوپامین در مغز استفاده می‌کند و می‌تواند به پزشک کمک کند تا تفاوت بین دو نوع لرزش را تشخیص دهد.

درمان لرزش اساسی

برخی از افراد مبتلا به لرزش اساسی در صورت خفیف بودن علائم، نیازی به درمان ندارند. اما اگر لرزش اساسی شما کار کردن یا انجام فعالیت‌های روزانه را دشوار می‌کند از گزینه‌های درمانی مثل دارو، فیزیوتراپی یا کاردرمانی، دستگاه‌های تحریک عصبی پوشیدنی و در نهایت جراحی استفاده می کند.

آیا می‌توان از لرزش اساسی پیشگیری کرد؟

از آنجا که متخصصان عامل ایجاد لرزش اساسی را نمی‌دانند، هیچ راهی برای پیشگیری از آن وجود ندارد. اما دانستن اینکه این بیماری یک پیوند ژنتیکی دارد، به محققان سرنخ‌هایی می‌دهد تا به دنبال درمان و پیشگیری باشند.

آیا لرزش اساسی قابل درمان قطعی است؟

هیچ درمان قطعی برای لرزش اساسی وجود ندارد و به خودی خود از بین نمی‌رود. اما درمان‌هایی که علائم شما را کاهش می‌دهند، ممکن است کیفیت زندگی شما را بهبود بخشند. این درمان‌ها شامل داروها و جراحی برای کاهش لرزش‌ها می‌شوند.

اما هر درمان یا روشی برای هر فرد مبتلا به لرزش اساسی مؤثر نیست. پزشک شما یک برنامه درمانی شخصی، از جمله تغییرات سبک زندگی که ممکن است به کاهش لرزش شما کمک کند نیز توصیه خواهد کرد./