از دست دادن کامل یا تقریباً کامل بینایی بطور ناگهانی یک وضعیت اورژانسی است و باید به سرعت درمان شود. اگر دچار از دست دادن جزئی بینایی شدهاید، میگرن محتملترین دلیل است گرچه علل دیگری نیز وجود دارد.
برخی بیماری ها هستند که باعث از دست دادن جزئی یا کامل بینایی به طور موقت می شوند. علل احتمالی و درمان هایی که باید پیگیری کنید بستگی به این دارد که آیا اصلا می توانید ببینید یا خیر؟
اگر به طور ناگهانی دچار از دست دادن کامل یا تقریباً کامل بینایی یا سیاهی رفتن چشم شدید، این یک وضعیت اورژانسی است و باید با اورژانس تماس بگیرید، زیرا زمان کوتاهی برای تشخیص و درمان آن دارید. منتظر نمانید تا ببینید آیا بهتر می شود یا خیر.
اگر دچار از دست دادن جزئی بینایی شدهاید، میگرن محتملترین دلیل است. اما علل کمتر رایج دیگری نیز وجود دارند که برای نجات بینایی نیاز به درمان سریع دارند.
از دست دادن کامل یا تقریباً کامل بینایی به طور ناگهانی
این اتفاق میتواند در صورتی رخ دهد که یک لخته خون باعث انسداد شریان شبکیه شود. به این وضعیت انسداد شریان مرکزی شبکیه یا انسداد شریان شاخهای شبکیه می گویند و یک هشدار است که شما در معرض خطر سکته مغزی یا حمله قلبی هستید. اگر لخته خونی ایجاد شود که رگ خونی را در چشم مسدود کند، میتواند باعث انسداد عروق قلب و مغز هم بشود.
لختهها میتوانند باعث کوری موقت در یک چشم شوند که معمولاً ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول میکشد. اغلب به نظر میرسد که پردهای از تاریکی روی چشم فرو میافتد (پزشکان به آن «آماروزیس فوگاکس» میگویند). بدون درمان سریع، این انسداد ممکن است باعث کوری دائمی شود.
پزشک دارویی برای از بین بردن لخته تجویز می کند. در برخی موارد، آنژیوپلاستی، روشی برای بازگشایی انسداد رگ خونی، لازم است. انسداد شریان مرکزی شبکیه زنگ خطری برای کاهش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی است.
از دست دادن جزئی بینایی بطور موقت
مانند از دست دادن کامل بینایی، هرگونه از دست دادن موقت یا جزئی بینایی باید فوراً در اورژانس بررسی شود. اگر دچار از دست دادن جزئی بینایی هستید، علل آن میتواند شامل موارد زیر باشد:
- میگرن: میگرن تاکنون شایعترین علت از دست دادن موقت و جزئی بینایی به حساب می آید. وقتی میگرن دارید، ممکن است اورا داشته باشید که بر بینایی هر دو چشم شما تأثیر میگذارد. ممکن است نورهای چشمکزن، نقاط سوسو زننده یا نقاط کور ببینید.
میگرن شبکیه فقط یک چشم را تحت تأثیر قرار میدهد. این بیماری نادر باعث نابینایی جزئی یا کامل برای مدت کوتاهی، معمولاً 10 تا 30 دقیقه میشود. معمولاً قبل یا در حین سردرد رخ میدهد و برای شما و بینایی شما بیضرر است.
- اسپاسم عروق شبکیه: مانند میگرن، این بیماری میتواند باعث از دست دادن موقت بینایی شود. درمان میتواند بینایی شما را به طور کامل بازگرداند.
هنگامی که یک رگ خونی در شبکیه سفت شود، باعث اسپاسم عروق میشود. این امر جریان خون را کاهش میدهد و میتواند باعث از دست دادن موقت بینایی در یک چشم شود. بیماری های مختلفی میتوانند منجر به وازواسپاسم شوند؛ از جمله میگرن شبکیه، تصلب شرایین و فشار خون بالا میشود.
اگر وازواسپاسم شبکیه دارید، پزشک ممکن است آسپرین یا نوعی دارو به نام مسدودکننده کانال کلسیم را برای درمان آن توصیه کند. همچنین با پزشک خود همکاری خواهید کرد تا هر عاملی که در وهله اول باعث وازواسپاسم شبکیه شده است را مدیریت کنید.
- گلوکوم زاویه بسته: وقتی عنبیه چشم برآمده میشود، میتواند از تخلیه صحیح مایع جلوگیری کند. این امر باعث ایجاد فشار در چشم میشود. در این صورت دچار ناراحتی، حالت تهوع، تاری دید کوتاه مدت، هاله یا نابینایی در یک چشم خواهید شد. پزشک در معاینه به دنبال مردمک کمی بزرگ شدهای خواهد بود که به نور واکنش نشان نمیدهد. این بیماری اگر به سرعت درمان نشود میتواند باعث نابینایی دائمی شود.
داروهایی که به صورت قطره چشم یا قرص مصرف میکنید، مانند پروستاگلاندینها یا بتا بلاکرها، میتوانند به کاهش فشار در چشم کمک کنند. اگر این روش جواب ندهد ممکن است به عملی به نام ایریدوتومی نیاز داشته باشید. جراح سوراخ کوچکی در عنبیه ایجاد میکند که به مایع اجازه تخلیه و کاهش فشار را میدهد.
- آرتریت سلول غولپیکر: این بیماری شایع نیست، اما یکی از علل مهم از دست دادن بینایی در افراد بالای 50 سال است.
این بیماری باعث التهاب در پوشش شریانها به ویژه شریانهای سر میشود. علائم شامل سردرد، حساسیت پوست سر، درد فک، تب و خستگی است. آرتریت سلول غولپیکر همچنین باعث از دست دادن بینایی، معمولاً در یک چشم، میشود. بدون درمان، میتواند در عرض یک یا دو هفته منجر به نابینایی دائمی شود.
پزشک ابتدا یک کورتیکواستروئید مانند پردنیزون تجویز میکند. احتمالاً ظرف چند روز احساس بهتری خواهید داشت، اما ممکن است لازم باشد مصرف دارو را به مدت ۱ یا ۲ سال ادامه دهید. دارویی به نام توسیلیزوماب نیز برای کمک به درمان آرتریت سلول غولپیکر تأیید شده است.
علل نادر از دست دادن موقت بینایی
بسیار بعید است که موارد زیر علت از دست دادن موقت بینایی باشند.
- انسداد ورید شبکیه: زمانی است که یک ورید در شبکیه مسدود میشود؛ اغلب به دلیل لخته شدن خون. این انسداد میتواند منجر به تجمع یا نشت مایع در چشم و همچنین تورم شود. برخی افراد قبل از این بیماری، دورههایی از از دست دادن موقت بینایی را تجربه میکنند. این اتفاق بیشتر در افرادی که دیابت و بیماری هایی دارند که بر جریان خون تأثیر میگذارند، مانند فشار خون بالا، رخ میدهد.
پزشک ممکن است برای کنترل التهاب، کورتیکواستروئید تزریق کند. همچنین ممکن است برای کاهش تجمع مایع به نوع دیگری از دارو به نام فاکتور رشد اندوتلیال ضد عروقی یا درمان با لیزر نیاز داشته باشید.
- تشنجهای صرعی: حدود ۵ تا ۱۰ درصد از افراد مبتلا به صرع، تشنج بر لوب پس سری، بخشی از مغز که بینایی را کنترل میکند، تأثیر میگذارد. در نتیجه، این بیماری میتواند باعث از دست دادن بینایی در حین و بعد از تشنج شود. اگر صرع دارید، پزشک شما درمانی را برای جلوگیری از این عارضه و سایر عوارض توصیه میکند.
- ادم پاپی: وضعیتی که در آن فشار مغز باعث تورم عصب بینایی میشود و میتواند منجر به تغییرات بینایی مانند دوبینی، تاری دید و نابینایی کوتاه مدت شود. این حالت معمولاً چند ثانیه طول میکشد. علائم دیگر شامل سردرد و استفراغ است. ادم پاپی ممکن است در نتیجه تومور، آبسه یا لخته خون باشد. فشار خون بالا، عفونت و برخی داروها نیز میتوانند به مغز فشار وارد کنند.
- پدیده اوتهوف: این بیماری فقط افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) را تحت تأثیر قرار میدهد و حتی در بین آنها نیز نادر است. اماس به اعصاب آسیب میرساند و میتواند آنها را نسبت به گرما حساستر کند. در پدیده اوتهوف، افزایش دمای بدن علائم شما را بدتر میکند. این حالت کمتر از یک روز طول میکشد. ممکن است بینایی خود را در یک یا هر دو چشم از دست بدهید. همچنین ممکن است احساس ضعف، بیحسی یا سرگیجه بیشتری نسبت به حالت معمول داشته باشید. عوامل محرک این بیماری شامل ورزش، تب، حمام آب گرم، قرار گرفتن در معرض آفتاب و استرس است. درمان ام اس به جلوگیری از این عارضه و سایر عوارض بیماری کمک می کند./
