مولوسکوم کنتاژیوزوم؛ علایم و راه های درمان

مولوسکوم کانتوژیوزوم که به نام زگیل آبکی نیز شناخته می شود یک عفونت پوستی نسبتاً شایع است و عامل ایجاد آن یک ویروس است. این بیماری باعث ایجاد برآمدگی‌های گرد، سفت و بدون درد در اندازه‌های مختلف می شود.

مولوسکوم کنتاژیوزوم که به نام زگیل آبکی نیز شناخته می شود یک عفونت پوستی نسبتاً شایع است و عامل ایجاد آن یک ویروس است. این بیماری باعث ایجاد برآمدگی‌های گرد، سفت و بدون درد در اندازه‌های مختلف از نوک سوزن تا پاک‌کن مداد می‌شود. اگر این برآمدگی‌ها خراشیده شوند یا آسیب ببینند، عفونت می‌تواند به پوست اطراف گسترش یابد. مولوسکوم کنتاژیوزوم همچنین از طریق تماس فرد به فرد و تماس با اشیاء آلوده منتقل می‌شود.

اگرچه مولوسکوم کنتاژیوزوم بیشتر در کودکان شایع است، اما می‌تواند بزرگسالان را نیز تحت تأثیر قرار دهد؛ به ویژه افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند. بزرگسالانی که سیستم ایمنی سالمی دارند نیز می‌توانند در اثر فعالیت جنسی با شریک آلوده به مولوسکوم کانتوژیوزوم مبتلا شوند.

در صورت عدم درمان، برآمدگی‌ها معمولاً طی ۶ ماه تا ۲ سال از بین می‌روند.

علایم مولوسکوم

مولوسکوم کنتاژیوزوم یک عفونت پوستی شایع است که منجر به برآمدگی‌های گرد و به رنگ پوست با یک فرورفتگی یا نقطه در بالای آن می‌شود. این برآمدگی‌ها می‌توانند به رنگ صورتی درآیند.

علائم و نشانه‌های مولوسکوم کنتاژیوزوم عبارتند از:

برآمدگی‌های برجسته، گرد و به رنگ پوست
برجستگی‌های کوچک، معمولاً با قطر کمتر از ۶ میلی‌متر
برجستگی‌هایی با یک فرورفتگی یا نقطه کوچک در بالای نزدیک مرکز
برجستگی‌های خارش‌دار و صورتی
برجستگی‌هایی روی صورت، تنه، بازوها یا پاهای کودکان
برجستگی‌هایی روی ناحیه تناسلی، پایین شکم یا داخل ران بزرگسالان در صورت انتقال عفونت از طریق رابطه جنسی

علل مولوسکوم

ویروسی که باعث مولوسکوم کنتاژیوزوم می‌شود، به راحتی از طریق موارد زیر پخش می‌شود:

تماس پوست به پوست
تماس با اشیاء آلوده، مانند حوله، تخته شنا و تشک کشتی
شنا در استخرها یا وان‌های آب گرم آلوده به ویروس
تماس جنسی با شریک مبتلا
خاراندن یا مالیدن برآمدگی‌ها، که ویروس را به پوست اطراف پخش می‌کند.

عوامل خطر

عوامل خطر مولوسکوم کنتاژیوزوم عبارتند از:

سنین ۱ تا ۱۰ سال: این بیماری بیشتر در کودکان شایع است.
سیستم ایمنی ضعیف: برخی از بیماری‌ها و درمان‌ها می‌توانند سیستم ایمنی را تضعیف کنند. به عنوان مثال می‌توان به لوسمی، HIV و درمان‌های سرطان اشاره کرد.
ابتلا به درماتیت آتوپیک: بثورات معمول درماتیت آتوپیک، نقطه ورودی برای ویروس ایجاد می‌کند که باعث مولوسکوم می‌شود.

عوارض مولوسکوم

برجستگی‌ها و پوست اطراف آنها ممکن است ملتهب شوند. به نظر می رسد که این یک پاسخ سیستم ایمنی به عفونت است. در صورت خراشیدن، این برآمدگی‌ها می‌توانند آلوده شوند و با ایجاد جای زخم بهبود یابند. اگر زخم‌هایی روی پلک‌ها ظاهر شوند، ممکن است چشم صورتی (ورم ملتحمه) ایجاد شود.

پیشگیری از مولوسکوم

برای جلوگیری از شیوع ویروس:

دست‌هایتان را بشویید. تمیز نگه داشتن دست‌ها می‌تواند به جلوگیری از شیوع ویروس کمک کند.
از لمس برآمدگی‌ها خودداری کنید. اصلاح نواحی آلوده نیز می‌تواند ویروس را پخش کند.
وسایل شخصی خود را به اشتراک نگذارید یا قرض نگیرید. این وسایل شامل لباس، حوله، برس مو و سایر وسایل شخصی می‌شود.
از تماس جنسی خودداری کنید. اگر روی یا نزدیکی ناحیه تناسلی خود به مولوسکوم کنتاژیوزوم مبتلا هستید، تا زمانی که برآمدگی‌ها درمان نشده و از بین نرفته‌اند، رابطه جنسی نداشته باشید.
برجستگی‌ها را بپوشانید. وقتی در نزدیکی دیگران هستید، برآمدگی‌ها را با لباس بپوشانید تا از تماس مستقیم جلوگیری شود. وقتی نزدیک دیگران نیستید، ناحیه آسیب‌دیده را در معرض هوا قرار دهید، زیرا این کار به سلامت پوست کمک می‌کند. هنگام شنا، برآمدگی‌ها را با یک باند ضد آب بپوشانید.

درمان مولوسکوم کنتاژیوزوم

مولوسکوم کنتاژیوزوم معمولاً بدون درمان در عرض ۶ ماه تا ۲ سال بهبود می‌یابد. پس از از بین رفتن برآمدگی‌ها، دیگر ناقل بیماری نیستید. پس از بهبودی، ممکن است دوباره به ویروس آلوده شوید.

برای بیماری شدید یا گسترده، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص پوست ارجاع دهد تا در مورد گزینه‌های برداشتن برآمدگی‌ها صحبت کند.

درمان ممکن است شامل یک یا ترکیبی از موارد زیر باشد:

دارویی که زخم‌ها را تحریک می‌کند، مانند اسید رتینوئیک یا بنزوئیل پراکسید
دارویی که باعث تاول می‌شود (کانتاریدین)، که برآمدگی‌ها را از بین می‌برد
تراشیدن
انجماد (کرایوتراپی)
لیزر درمانی، که ممکن است برای افرادی با سیستم ایمنی ضعیف گزینه‌ای باشد.

برخی از روش‌ها می‌توانند دردناک باشند، بنابراین پزشک ممکن است ابتدا پوست شما را بی‌حس کند. عوارض جانبی احتمالی درمان، عفونت و جای زخم است./