آشنایی با علایم و روش های درمان آب مروارید

آب مروارید از شایع ترین اختلالات بینایی است و به این معناست که عدسی چشم شفافیت خود را از دست می دهد. در نتیجه شخص تصاویر اجسام و مناظر خارجی را به حالت کدر و مات می‌بیند.

«آب مروارید» جزو شایع‌ترین اختلالات بینایی و یکی از 3 عامل اصلی نابینایی است. آب‌مروارید به معنی این است که عدسی چشم شفافیت خود را از دست بدهد. طبعا زمانی که عدسی چشم کدر شود و قابلیت خود را در تمرکز نور روی شبکیه از دست بدهد، تصویر خوبی روی شبکیه تشکیل نمی‌شود و در نتیجه شخص تصاویر اجسام و مناظر خارجی را به حالت کدر و مات می‌بیند.

به گزارش «بهپو»، در بیشتر موارد آب‌مروارید با افزایش سن به آرامی پیشرفت می‌کند. با گذر زمان ساختار عدسی چشم نیز تغییر می‌کند که گرچه هنوز علت آن به طور دقیق مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد مهم‌ترین عامل این است که پروتئین‌های عدسی تحت‌تاثیر رادیکال‌های آزاد تغییر می‌کنند و تدریجا کدر می‌شوند. آب‌مروارید انواع مختلفی دارد که یکی از مهم‌ترین آنها آب‌مروارید مرتبط با سالمندی است.

بیشتر بخوانید: از این علایم چشمی، چشم پوشی نکنید

درواقع، بیشتر موارد آب‌مروارید در سالمندان بروز می‌کند و روند طبیعی سالمندی می‌تواند با سخت و تار شدن عدسی همراه باشد.

نوع دیگری از آب‌مروارید به صورت یک مشکل ثانویه بروز می‌کند. بعضی بیماری‌ها، به‌خصوص دیابت کنترل‌نشده، مصرف برخی داروها از جمله کورتیزون خوراکی، التهابات داخل چشم و همچنین ضربه‌های چشمی می‌توانند سبب بروز آب‌مروارید شوند. به علاوه، انجام عمل‌های جراحی داخل چشم نیز ممکن است زمینه‌ساز این مشکل شوند.

علاوه بر ضربه به چشم، سوختگی ناشی از مواد شیمیایی، قرار گرفتن در معرض گرمای شدید و اشعه مادون قرمز نیز که به عدسی آسیب می‌رسانند باید به‌عنوان عامل خطر در نظر گرفته شوند. در موارد نادری آب‌مروارید در زمان تولد نوزاد تشخیص داده می‌شود که یک بیماری مادرزادی است یا در نتیجه انتقال یک بیماری عفونی مانند سرخجه، توکسوپلاسموز یا سیفلیس طی دوران بارداری به جنین بروز پیدا می‌کند.

علایم آب‌مروارید

یکی از بارزترین علایم آب‌مروارید، کاهش قابل‌توجه قدرت بینایی در انجام فعالیت‌های روزمره است. به طور کلی، این کاهش بینایی به آرامی و طی چند سال ایجاد می‌شود، ولی گاهی نیز به سرعت پیشرفت می‌کند و مشخص می‌شود. همچنین در حالت پیشرفت آب‌مروارید، رنگ مردمک به جای سیاه به خاکستری یا شیری متمایل می‌شود. در مراحل پیشرفته بیماری نیز ممکن است قدرت بینایی فرد تنها تا حد درک نور کاهش یابد.

دوبینی، تار دیدن تدریجی محیط، دید مه‌آلود و کدر، ضعف بینایی در تشخیص رنگ‌ها، احساس وجود پرده‌ای روی چشم و احساس نیاز به تعویض عینک نیز می‌تواند از دیگر علائم ابتلا به آب‌مروارید باشد.

نکته دیگری که باید به آن توجه داشت اینکه آب‌مروارید هیچ دردی ندارد.

بیشتر بخوانید: بیماری هایی که تاری دید، زنگ هشدار آنها است

افرادی که در معرض خطرند

همه افراد ممکن است به آب‌مروارید مبتلا شوند زیرا سالمندی مهم‌ترین عامل زمینه‌ساز آن است.

با این حال احتمال ابتلا در بیمارانی که سال‌هاست به دیابت مبتلا هستند، افراد با سابقه خانوادگی آب‌مروارید، کسانی که جراحی چشم داشته‌اند، افرادی که با نور شدید قرمزرنگ مانند کوره‌های صنعتی مواجه‌اند و بیمارانی که برای درمان سرطان تحت‌درمان‌های رادیوتراپی قرار دارند بیشتر است.

به علاوه، مصرف طولانی‌مدت داروهای کورتیکواستروئیدی، استعمال دخانیات، مصرف زیاد الکل و تغذیه بدون مقدار کافی میوه و سبزیجات به دلیل کمبود ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌تواند زمینه ابتلا به آب‌مروارید باشد.

درمان آب‌مروارید

تا زمانی که آب‌مروارید به مرحله پیشرفته نرسیده و فعالیت‌های روزمره شخص را مختل نکرده است، درمانی لازم ندارد، اما زمانی که بیماری کاملا پیشرفت کرده باشد، تنها روش درمان عمل جراحی است. عمل شامل خارج کردن عدسی چشم از یک شکاف کوچک به وسیله دستگاه مخصوص به نام «فیکو» و نصب عدسی مصنوعی –لنز- داخل چشم است.

به گزارش «بهپو» و به نقل از «هفته نامه سلامت»، امروزه این عمل جراحی بسیار رایج است و به طور سرپایی انجام می‌شود و در بیش از 95 درصد موارد با موفقیت همراه است و بینایی بسیار بهبود می‌یابد. علت عدم موفقیت درمان در بعضی بیماران می‌تواند مشکلات دیگر چشمی مانند گلوکوم یا استحاله ماکولای چشم باشد یا به‌ندرت عوارضی مانند خونریزی حین عمل یا پیش از عمل یا عفونت پس از عمل پیش می‌آید. پس از عمل بیمار مرخص می‌شود و روز بعد پانسمان برداشته خواهد شد. پس از آن دستور قطره ریختن به بیمار داده می‌شود و بیمار می‌تواند بلافاصله فعالیت‌های عادی روزمره‌اش را شروع کند./