1500 بازدید
45 دیدگاه
دانشمندان بر این باورند که اشعه ناشی از تلفن‌های همراه می‌تواند خطر ابتلا به یک نوع نادر از تومور عصبی را حداقل در موش‌های مذکر افزایش دهد. هنوز در مورد چنین ادعایی بحث و جدل در جریان است.
دانشمندان برنامه ملی سم‌شناسی-National Toxicology Program- بر این باورند که اشعه ناشی از تلفن‌های همراه می‌تواند خطر ابتلا به یک نوع نادر از تومور عصبی را حداقل در موش‌های مذکر افزایش دهد. هنوز در مورد چنین ادعایی بحث و جدل در جریان است.
به گزارش «بهپو»، حدود 80 درصد از آمریکایی‌های بالای 13 سال یک گوشی هوشمند دارند و بزرگ‌سال‌های آمریکایی به‌طور متوسط تقریباً 3 ساعت از وقت روزانه خود را صرف استفاده از گوشی هوشمند می‌کنند؛ این وضعیت در اکثر کشورهای جهان قابل مشاهده است.
تومورهایی که در موش‌ها پدیدار شدند شوانوما «schwannoma» نام دارند. این تومورها در قلب موش‌های مذکر رشد کردند و به گفته «جان بوچر»، محقق اصلی این تحقیق، چنین چیزی به این دلیل است که بدن‌های بزرگ‌تر موش‌های مذکر در مقایسه با بدن‌های موش‌های مونث اشعه بیشتری جذب می‌کنند. جان بوچر دانشمند ارشد برنامه ملی سم‌شناسی است. این تومورها در قلب موش‌ها یافت شدند، اما در تحقیق‌های پیشین نشان داده شد که احتمال رشد «شوانوما» در گوش درونی افراد استفاده‌کننده از تلفن همراه وجود دارد. در انسان‌ها تومور شوانوما بسیار نادر و معمولاً خوش‌خیم است. در موش‌ها نیز این تومورها نادر بودند. تنها 6درصد از حیوان‌ها در معرض این تومورها هستند.
تحقیقات نام برده به دیگر اثرات زیست‌شناختی هم اشاره کرده اند. یکی از یافته‌های حیرت‌انگیز این تحقیق این بود که تماس با اشعه اثرات مثبتی هم روی موش‌ها داشته است. موش‌های مذکری که در معرض اشعه بودند در مقایسه با موش‌هایی که در معرض اشعه نبودند بیشتر عمر کردند. محقق‌ها فکر می‌کنند که چنین چیزی می‌تواند به این دلیل باشد که اشعه از یک بیماری کلیوی جلوگیری می‌کند که در این نوع از موش‌ها مرسوم است.
بوچر ادعا می کند بر اساس یافته‌های این تحقیق عادت‌های استفاده از تلفن همراه خود را تغییر نداده است و حتی کودکان خود را نیز مجبور به تغییر این عادت‌ها نکرده است. او می‌گوید: «فکر می‌کنم که هرکسی اشعه فرکانس رادیویی را به‌عنوان یک عامل سرطان‌زای ضعیف دسته‌بندی می‌کند، البته اگر این اشعه یک عامل سرطان‌زا باشد.» سازمان غذا و دارو نیز در این بحث وارد می‌شود و عنوان می کند که یافته‌های این تحقیق اطمینان بیشتری می‌دهند که استفاده از تلفن همراه بی‌خطر است.
با وجود این، کارشناسان دیگری هم وجود دارند که بر این باورند که یافته‌های جدید به همراه نتایج دیگر تحقیقات نشان‌دهنده احتیاط بیشتر در استفاده از تلفن همراه هستند.
«دیویس» سم‌شناس دیگری است که زمانی برای برنامه ملی سم‌شناسی مطالعاتی انجام می داد. او می‌گوید: «دوری بهترین نوع دوستی با تلفن همراه است. حتی دوری کوتاه‌مدت این فرصت را به شما می‌دهد که کمتر در معرض اشعه قرار بگیرید. استفاده از تلفن همراه با یک هدفون یا بلندگو بی‌خطرتر است. اگر می‌خواهید تلفن همراه خود را نزدیک به بدن خود حمل کنید، آن را در حالت هواپیما قرار دهید تا در معرض اشعه قرار نگیرید.»
به گزارش «بهپو» و به نقل از «وبمد»، والدین باید در مورداستفاده کودکان خود از گوشی هوشمند بیشتر مراقب باشند. بافت‌های در حال رشد کودکان به آسیب حساس‌تر هستند. دیویس می‌گوید: «ما نباید این‌گونه فکر کنیم که گوشی‌های هوشمند یک اسباب‌بازی یا وسیله‌ای برای بازی کودک هستند.» او اضافه می کند: «خطرناک‌ترین زمان برای استفاده از تلفن همراه زمانی است که سیگنال ضعیف است. تلفن‌ها هوشمند هستند و انرژی خود را تقویت خواهند کرد تا به یک سیگنال وصل شوند. وقتی‌که سیگنال ضعیف است، تنها در مواقع ضروری واقعی از تلفن همراه خود استفاده کنید.»/
به گزارش «بهپو»، حدود 80 درصد از آمریکایی‌های بالای 13 سال یک گوشی هوشمند دارند و بزرگ‌سال‌های آمریکایی به‌طور متوسط تقریباً 3 ساعت از وقت روزانه خود را صرف استفاده از گوشی هوشمند می‌کنند؛ این وضعیت در اکثر کشورهای جهان قابل مشاهده است.
تومورهایی که در موش‌ها پدیدار شدند شوانوما «schwannoma» نام دارند. این تومورها در قلب موش‌های مذکر رشد کردند و به گفته «جان بوچر»، محقق اصلی این تحقیق، چنین چیزی به این دلیل است که بدن‌های بزرگ‌تر موش‌های مذکر در مقایسه با بدن‌های موش‌های مونث اشعه بیشتری جذب می‌کنند. جان بوچر دانشمند ارشد برنامه ملی سم‌شناسی است. این تومورها در قلب موش‌ها یافت شدند، اما در تحقیق‌های پیشین نشان داده شد که احتمال رشد «شوانوما» در گوش درونی افراد استفاده‌کننده از تلفن همراه وجود دارد. در انسان‌ها تومور شوانوما بسیار نادر و معمولاً خوش‌خیم است. در موش‌ها نیز این تومورها نادر بودند. تنها 6درصد از حیوان‌ها در معرض این تومورها هستند.
تحقیقات نام برده به دیگر اثرات زیست‌شناختی هم اشاره کرده اند. یکی از یافته‌های حیرت‌انگیز این تحقیق این بود که تماس با اشعه اثرات مثبتی هم روی موش‌ها داشته است. موش‌های مذکری که در معرض اشعه بودند در مقایسه با موش‌هایی که در معرض اشعه نبودند بیشتر عمر کردند. محقق‌ها فکر می‌کنند که چنین چیزی می‌تواند به این دلیل باشد که اشعه از یک بیماری کلیوی جلوگیری می‌کند که در این نوع از موش‌ها مرسوم است.
بوچر ادعا می کند بر اساس یافته‌های این تحقیق عادت‌های استفاده از تلفن همراه خود را تغییر نداده است و حتی کودکان خود را نیز مجبور به تغییر این عادت‌ها نکرده است. او می‌گوید: «فکر می‌کنم که هرکسی اشعه فرکانس رادیویی را به‌عنوان یک عامل سرطان‌زای ضعیف دسته‌بندی می‌کند، البته اگر این اشعه یک عامل سرطان‌زا باشد.» سازمان غذا و دارو نیز در این بحث وارد می‌شود و عنوان می کند که یافته‌های این تحقیق اطمینان بیشتری می‌دهند که استفاده از تلفن همراه بی‌خطر است.
با وجود این، کارشناسان دیگری هم وجود دارند که بر این باورند که یافته‌های جدید به همراه نتایج دیگر تحقیقات نشان‌دهنده احتیاط بیشتر در استفاده از تلفن همراه هستند.
«دیویس» سم‌شناس دیگری است که زمانی برای برنامه ملی سم‌شناسی مطالعاتی انجام می داد. او می‌گوید: «دوری بهترین نوع دوستی با تلفن همراه است. حتی دوری کوتاه‌مدت این فرصت را به شما می‌دهد که کمتر در معرض اشعه قرار بگیرید. استفاده از تلفن همراه با یک هدفون یا بلندگو بی‌خطرتر است. اگر می‌خواهید تلفن همراه خود را نزدیک به بدن خود حمل کنید، آن را در حالت هواپیما قرار دهید تا در معرض اشعه قرار نگیرید.»
به گزارش «بهپو» و به نقل از «وبمد»، والدین باید در مورداستفاده کودکان خود از گوشی هوشمند بیشتر مراقب باشند. بافت‌های در حال رشد کودکان به آسیب حساس‌تر هستند. دیویس می‌گوید: «ما نباید این‌گونه فکر کنیم که گوشی‌های هوشمند یک اسباب‌بازی یا وسیله‌ای برای بازی کودک هستند.» او اضافه می کند: «خطرناک‌ترین زمان برای استفاده از تلفن همراه زمانی است که سیگنال ضعیف است. تلفن‌ها هوشمند هستند و انرژی خود را تقویت خواهند کرد تا به یک سیگنال وصل شوند. وقتی‌که سیگنال ضعیف است، تنها در مواقع ضروری واقعی از تلفن همراه خود استفاده کنید.»/
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
