وقتی سرما به جانتان می زند – آشنایی با علایم سرمازدگی و درمان آن

غافلگیری در برف و سرما از آن اتفاق هایی است که به راحتی نمی توان از کنارش گذشت. علایم سرمازدگی با بی حسی، درد و سفتی پوست شروع می شود و کم کم تاول ها ظاهر می شوند و اگر دیر بجنبید به سیاه شدن عضو و پیامدهای جبران نشدنی می انجامد.

برف و بوران شدید در بخش هایی از کشور مدارس و دانشگاه ها را به تعطیلی کشانده و باعث بسته شدن راه ها و گرفتار شدن برخی از هموطنانمان در جاده ها شده است. غافلگیری در برف و سرما از آن اتفاق هایی است که به راحتی نمی توان از کنارش گذشت. ممکن است نیروهای امدادی زمانی برسند که چیزی از سوخت و آذوقه برای شما نمانده است و خود و همراهانتان در آستانه سرمازدگی شدید هستید و چه بسا سرمازدگی در شما شروع شده باشد. علایمی که با بی حسی، درد و سفتی پوست شروع می شود و کم کم تاول ها ظاهر می شوند و اگر دیر بجنبید به سیاه شدن عضو و پیامدهای جبران نشدنی می انجامد.

به گزارش «بهپو»، وقتی هوا سرد می‌شود جریان خون از اندام‌های انتهایی به سوی قلب می‌رود. این کار به این دلیل است که بدن گرم بماند. بنابراین دست‌ها، پاها، بینی، گوش و... که اندام‌های در معرض هوا هستند خونرسانی کمتری خواهند داشت و اگر فرد نتواند در سرما از این اعضا محافظت کند، سرمازدگی اتفاق می‌افتد.

«سرمازدگی» بخش‌هایی از بدن را درگیر می‌کند که خونرسانی ضعیف‌تری دارند. سرمازدگی دو نوع است؛ عضوی و عمومی. در سرمازدگی عضو فقط یک یا چند عضو درگیر است، ولی در سرمازدگی عمومی همه بدن درگیر می‌شود. در سرمازدگی عمومی پوست بدن کمرنگ و فشارخون پایین است و گاهی فرد دچار اختلال در تکلم می‌شود. در این مواقع باید تنفس و ضربان قلب فرد دچار سرمازدگی اندازه‌گیری و بیمار تحت نظر گرفته شود.

تقریبا همه افرادی که در مناطق سردسیر زندگی می‌کنند تجربه سرمازدگی در گوش، بینی و انگشتان دست و پا را دارند. سرمازدگی عمدتا ناشی از پوشش نامناسب در محیط سرد یا ماندن به مدت طولانی در ارتفاعات است، مثلا وقتی کفش نامناسب است و آب داخل آن نفوذ می‌کند یا فردی با دستکش پشمی برف‌بازی می‌کند و دستکش خیس می‌شود، احتمال سرمازدگی بالا می‌رود. سرمازدگی از قرمزی شروع می‌شود. به‌تدریج فرد دچار ناتوانی در حرکت اندام و کبودی پوست می‌شود و اگر زودتر وارد محیط گرم نشود و سرما بیش از حد زیاد باشد، ممکن است دچار سیاه شدن اندام و حتی قطع عضو شود. البته این اتفاق معمولا در ارتفاعات و وقتی که فرد ساعت‌های طولانی در فضای آزاد قرار گرفته، رخ می‌دهد.

دمای کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد زیر صفر باعث سرمازدگی و یخ‌زدگی می‌شود. یخ‌زدگی وضعیت اورژانسی است و بیمار باید به‌سرعت به بیمارستان منتقل شود. بیماران دچار یخ‌زدگی عضو دچار بی‌حسی کامل و سیاه شدن عضو می‌شوند.

در مواقعی که شخص در شرایط بحرانی مثل خراب شدن خودرو در جاده قرار گرفته، باید دقت کند اندام یا لباس خیس و مرطوب نشود، مثلا با دستکش پشمی کاری انجام ندهد چون دستکش خیس بی‌استفاده خواهد شد. اندام یخ‌زده دچار گزگز و درد می‌شود. وقتی نمی‌توان به سرعت از این وضعیت خارج شد، بهتر است اندام را کمی بالاتر نگه داشت تا از تورم آن جلوگیری شود. درد به دلیل تورم عضو است. افرادی که در محیط سرد قرار دارند و دچار سرمازدگی هستند به هیچ‌وجه نباید سیگار بکشند. سیگار باعث انقباض عروق و کاهش اکسیژن‌رسانی به عضو می‌شود و سرمازدگی را تشدید می‌کند.

سرمازدگی را چطور درمان کنیم؟

مهم‌ترین راه دور کردن مصدوم از سرما، انتقال به محیط گرم، خارج کردن لباس‌های خیس و گذاشتن عضو در آب ولرم است. گرم کردن بدن باید تدریجی باشد. وقتی فرد در محیط گرم قرار می‌گیرد به‌تدریج دمای بدن بالا می‌رود و متعاقب آن دست‌ها هم گرم می‌شوند.
استفاده از آب داغ یا رفتن داخل وان داغ مناسب نیست و احتمال تاول زدن عضو وجود دارد. حداکثر دمای آب برای گرم کردن اندام باید 35 درجه سانتی‌گراد باشد.
افرادی که دست‌های گرمی دارند می‌توانند دست سرد فرد دچار سرمازدگی را با حرارت دست خود گرم کنند. حتی بردن دست‌ها به ناحیه زیر بغل هم کمک‌کننده است.
اگر ناحیه آسیب‌دیده پای بیمار است اصلا نباید روی پا راه برود چون تورم و ادم بیشتر می‌شود.
لباس‌های خیس باید تعویض شوند و اگر هوشیاری وجود دارد، مصرف مایعات گرم آغاز شود.
باید از حرارت خشک و مستقیم دوری کرد. این کار صدمه زیادی به بافت سرمازده وارد می‌کند.
تاول‌های ایجادشده را نباید دستکاری کرد. هرگز نباید پوست روی تاول را کند. پوست تاول بهترین پانسمان برای ناحیه آسیب‌دیده است.
ماساژ عضو در این مواقع کار بسیار اشتباهی است چون احتمال پارگی بافت‌های عضو وجود دارد.
برای کاهش درد و التهاب می‌توان از داروهای ضددرد و ضدالتهاب استفاده کرد.
بهتر است افراد در این مواقع حلقه انگشتری خود را خارج کنند، همان طور که ذکر شد انگشتان سرمازده متورم هستند.
بهتر است در همه فصول سال گزارش‌های هواشناسی را دنبال کنید. تغییرات جوی نامناسب می‌تواند به بحرانی جدی در زندگی ما تبدیل شود. حتما از سالم بودن خودروی خود اطمینان حاصل کنید، به‌خصوص وقتی که قرار است به مسیر دوری سفر کنید. بخاری ماشین را نیز بررسی کنید.
بهتر است افرادی که در معرض سرما هستند از پوشش‌های بادگیر استفاده کنند. دستکش نیز باید نسبت به آب نفوذناپذیر باشد. آنها باید دو جفت جوراب بپوشند و ترجیحا جوراب رویی پشمی باشد.

همیشه در اتومبیل خودتان لباس گرم همراه داشته باشید

علایم سرمازدگی بی‌حسی، درد و سفتی در پوست است. بعد از گرم شدن عضو فرد دچار علائم دیگری مانند سوزن‌سوزن شدن، خارش، سوزش و درد شدید می‌شود. از نظر ظاهری نیز پوست در مراحل اولیه پریده و سفیدرنگ خواهد‌شد که اگر طولانی شود، ممکن است تاول نیز در منطقه سرمازده ایجاد شود. سرمازدگی معمولا در افرادی دیده می‌شود که در ماه‌های سرد سال در فضای آزاد کار می‌کنند یا ورزشکاران و کوهنوردان که ورزش‌های زمستانی انجام می‌دهند.

پوست‌های خشک بیشتر مستعد سرمازدگی هستند. بنابراین لازم است افراد در زمستان پوست خود را مرطوب نگه‌دارند. بهترین مواد مورداستفاده در 6 ماه دوم سال همان مرطوب‌کنند‌ها هستند که رطوبت پوست را حفظ می‌کنند. وازلین سوال می‌کنند که وازلین نیز مفید است ولی فقط چرب‌کننده است و رطوبت پوست را بالا نمی‌برد. ممکن است افراد بعد از سرمازدگی دچار خشکی و ترک پوست شوند. در این مواقع نیز کرم‌های مرطوب‌کننده مفید هستند. استفاده از کرم مرطوب‌کننده باید چند بار در روز و بلافاصله بعد از شستشوی دست باشد.

به گزارش «بهپو» و به نقل از «هفته نامه سلامت»، بعضی افراد نسبت به سرما آسیب‌پذیرتر هستند. سالمندان، خردسالان، افراد مبتلا به بیماری‌ دیابت، بیماری‌های قلبی- عروقی که جریان خون محیطی به دست و پا را کم می‌کند و افراد سیگاری و الکلی در برابر سرمازدگی حساس‌ترند. پوشیدن لباس‌ خیس و قرار گرفتن در معرض وزش باد شدید نیز از عوامل مساعد‌کننده سرمازدگی هستند./