برای مشاوره با پزشکان کلیک کنید
;

شرحی بر علل درد در ناحیه دیافراگم

شرحی بر علل درد در ناحیه دیافراگم گاهی فرد در ناحیه دیافراگم خود احساس درد یا ناراحتی می کند، البته در بعضی موارد این درد ناشی از قسمت های دیگر بدن است. دیافراگم قفسه سینه عضله ای گنبدی شکل است که قفسه سینه را از شکم جدا می کند. این عضله اصلی ترین اندامی است که بدن در هنگام تنفس از آن استفاده می کند.

دیافراگم قفسه سینه عضله ای گنبدی شکل است که قفسه سینه را از شکم جدا می کند. این عضله اصلی ترین اندامی است که بدن در هنگام تنفس از آن استفاده می کند.

به گزارش «بهپو»، عمل دَم باعث می شود دیافراگم به سمت پایین حرکت کند تا ریه ها بتوانند از هوا پر شوند. سپس در بازدم دیافراگم مجددا به سمت بالا حرکت می کند تا ریه ها خالی شوند.

گاهی فرد در ناحیه دیافراگم خود احساس درد یا ناراحتی می کند، البته در بعضی موارد این درد ناشی از قسمت های دیگر بدن است. در این مقاله در مورد شایع ترین علل درد دیافراگم و نحوه درمان آن صحبت می کنیم.

 

علل درد دیافراگم

بسیاری از علل درد دیافراگم یا درد های شبیه آن به شرح زیرند:

 

1. آسیب

ضربه سنگین یا اعمال جراحی از جمله عوامل آسیب به دیافراگم هستند. این درد متناوب یا مستمر است. برخی از تروماها عضله دیافراگم را پاره می کنند و عارضه ای شدید به نام پارگی دیافراگم ایجاد می کنند که تشخیص آن با CT اسکن یا توراکوسکوپی ممکن است.

علایم پارگی دیافراگم عبارتند از:

  • درد شکم
  • اشکال در تنفس
  • درد سینه یا شانه
  • سرفه
  • تپش غیر عادی قلب
  • حالت تهوع
  • استفراغ

ما دایم نفس می کشیم و دیافراگم دایم در حال پایین و بالا رفتن است. بنابراین دیافراگم پاره شده به خودی خود بهبود نمی یابد. درمان جراحت دیافراگم به جراحی نیاز دارد.

 

2. مشکلات اسکلتی عضلانی

تروما، حرکات پیچشی و سرفه بیش از حد، ماهیچه های دنده را تحت فشار قرار می دهند و دردی مشابه درد دیافراگم ایجاد می کنند. درد شکستگی دنده هم  به درد دیافراگم شبیه است.

در این شرایط گزینه های درمانی عبارتند از:

  • مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن
  • یخ درمانی در 72 ساعت اول
  • گرما درمانی پس از 72 ساعت اول
  • تمرینات تنفسی
  • درمان فیزیوتراپی

دنده شکسته ظرف 6 هفته به خودی خود بهبود پیدا می کند، اما توصیه های درمانی زیر، علایم را در طول این زمان کاهش می دهد:

  • استراحت کردن
  • اجتناب از فعالیت های شدید
  • یخ درمانی
  • مصرف داروهای آرام بخش بدون نسخه
  • استفاده از دارو های بی حسی در ناحیه دنده آسیب دیده
  • انجام تمرینات تنفسی

در گذشته، مبتلایان به شکستگی دنده از باند کشی یا لوازمی برای محکم نگه داشتن دنده استفاده می کردند، اما این کار مانع تنفس عمیق می شد و خطر ابتلا به ذات الریه را افزایش می داد. بنابراین پزشکان دیگر آن را توصیه نمی کنند.

 

3. فعالیت شدید

فعالیت شدید، مستلزم تنفس شدید است که گاهی سبب اسپاسم دیافراگم و درد شدید می شود.

درد گاهی آنقدر شدید است که نفس کشیدن را مختل می کند. بسیاری از افراد در این حالت احساس می کنند که قادر به تنفس کامل و راحت نیستند. اگر فعالیت ادامه یابد علایم اسپاسم بدتر می شود.

اگر در حین ورزش دیافراگم دچار درد شد، بهتر است تا زمانی که اسپاسم قطع شود، فعالیت را متوقف کرد. انجام تکنیک های صحیح گرم کردن قبل از شروع ورزش، از این درد پیش رونده جلوگیری می کند.

 

4. بیماری کیسه صفرا

بیماری کیسه صفرا یک اصطلاح کلی برای دسته ای از بیماری هاست. درد کیسه صفرا  شبیه درد دیافراگم است، به طوری که ممکن است اشتباه گرفته شود.

علایم دیگر بیماری کیسه صفرا عبارتند از:

  • تغییر در عادات اجابت مزاج –ادرار و مدفوع
  • لرز یا تب
  • اسهال
  • حالت تهوع
  • زرد شدن سفیدی چشم و پوست
  • استفراغ

در اغلب موارد، بیماری کیسه صفرا به علت التهاب و تحریک دیواره های کیسه صفرا -کولسیستیت- رخ می دهد. از جمله دیگر مشکلات کیسه صفرا می توان به سنگ کیسه صفرا، انسداد مجرای صفرا و سرطان کیسه صفرا اشاره کرد.

درمان بیماری کیسه صفرا بستگی به نوع دقیق بیماری دارد. گزینه ها ی درمانی شامل مصرف مسکن ها، داروهای ضد التهابی یا عمل جراحیِ درآوردن کیسه صفرا می شوند.

تغییرات سبک زندگی هم می تواند از بیماری های کیسه صفرا پیشگیری یا  آن ها را کنترل کند. از جمله این تغییرات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • کاهش آرام و پیوسته وزن –در صورت اضافه وزن
  • کنترل دیابت و سایر بیماری های مزمن
  • ورزش منظم
  • ترک سیگار
  • مصرف نکردن الکل

 

5. فتق هیاتال

فتق هیاتال زمانی رخ می دهد که قسمتی از بخش فوقانی شکم از طریق سوراخ پایین دیافراگم وارد آن می شود. این سوراخ که هیاتوس نام دارد محل عبور مری از عضله دیافراگم به منظور اتصال به معده است.

فتق هیاتال کوچک معمولا جای نگرانی ندارند.

بسیاری از مبتلایان هیچ نشانه ای ندارند، بنا بر این از عارضه خود بی خبرند.

با این وجود، فتق های بزرگتر علایم زیر را به دنبال دارند:

  • رفلاکس اسید معده به مری
  • مدفوع سیاه یا خونی
  • درد قفسه سینه یا معده
  • مشکل بلع
  • سوزش سر دل
  • بازگشت غذا به دهان
  • تنگی نفس
  • استفراغ

دارو درمانی شایع ترین درمان برای کنترل فتق هیاتال است. تغییرات سبک زندگی هم به کنترل علایم کمک می کند:

  • کوچک کردن وعده های غذایی و بالا بردن دفعات آن، به جای خوردن سه وعده غذایی سنگین
  • اجتناب از غذاهای چرب یا اسیدی و موارد دیگری که موجب سوزش سر دل می شوند
  • خوردن غذا حداقل سه ساعت قبل از خواب
  • ترک سیگار
  • حفظ وزن سالم
  • بالا گذاشتن سر در هنگام خواب به اندازه 15 سانتی متر برای جلوگیری از ریفلاکس در شب
  • اگر فتق هیاتال بسیار بزرگ باشد یا علایم شدیدی داشته باشد، احتمالا تنها راه درمان آن جراحی است.

 

6. بارداری

با پیشرفت بارداری، رحم بزرگ می شود و دیافراگم را به سمت بالا هل می دهد. این عمل ریه ها را فشرده و تنفس را دشوار می کند، همچنین درد و ناراحتی خفیف و تنگی نفس ایجاد می کند.

در این شرایط هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد و بعد از زایمان علایم برطرف خواهند شد.

با این حال، اگر علایم زیر را تجربه کردید، بهتر است با پزشک مشورت کنید:

  • درد شدید یا مداوم
  • سرفه مداوم
  • مشکلات تنفسی شدید

 

7. پلورزی

پلورزی به التهاب پرده جنب –پلورا- اشاره دارد که لایه ای بافتی در بخش داخلی حفره سینه و در اطراف ریه ها است.

این عارضه باعث درد شدید قفسه سینه در هنگام تنفس و تنگی نفس می شود. در برخی موارد، پلورزی با سرفه و تب همراه است و گاهی اوقات درد به شانه و پشت هم می زند.

درمان این بیماری با مصرف مسکن برای کنترل درد و درمان بیماری زمینه ای انجام می گیرد. عارضه های مرتبطی که ممکن است زمینه این بیماری باشند عفونت، اختلالات خود ایمنی و بیماری سلول داسی شکل هستند.

 

8. برونشیت

برونشیت به التهاب غشای پوششی لوله های برونشیال می گویند. لوله های برونشیال حمل هوا را به ریه و از ریه به خارج بر عهده دارند. برونشیت انواع حاد -کوتاه مدت- یا مزمن -طولانی مدت- دارد.

برونشیت باعث درد قفسه سینه می شود و ممکن است این درد با درد دیافراگم اشتباه گرفته شود. سایر علایم این بیماری عبارتند از:

  • لرز
  • سرفه
  • خستگی
  • تب
  • تنگی نفس
  • خلط غلیظ و رنگی

برونشیت حاد معمولا از یک سرماخوردگی شروع می شود و در عرض یک هفته یا بیشتر بهبود پیدا می کند. داروهای ضد سرفه و داروهای مسکن علایم را تا زمانی که عفونت از بین برود، تخفیف می دهند.

برونشیت مزمن نیاز به مراقبت پزشکی دارد. گزینه های درمان عبارتند از: استفاده از دارو های استنشاقی، داروهای ضد التهاب و توانبخشی ریه برای کمک تنفس راحت تر .

 

9. ذات الریه

پنومونی یا ذات الریه عفونتی است که سبب التهاب کیسه های هوا در ریه ها می شود. علت این بیماری باکتری، ویروس یا قارچ است. علایم ذات الریه عبارتند از:

  • مشکلات تنفسی
  • درد قفسه سینه
  • لرز
  • سرفه با خلط یا چرک
  • تب

در برخی از موارد پنومونی زندگی فرد را تهدید می کند، این بیماری در کودکان خردسال، سالمندان و کسانی که بیماری های دیگری دارند با خطرات بیشتری همراه است.

هدف درمان این است که عفونت از بین برود و از عوارض بعدی جلوگیری شود. گزینه های درمانی عبارتند از مصرف آنتی بیوتیک، داروهای ضد سرفه و مسکن. در برخی موارد فرد می بایست در بیمارستان بستری شود.

 

10. سایر علل احتمالی

علل کمتر شایع درد دیافراگم عبارتند از:

جراحی قلب یا اشعه درمانی هم گاهی باعث درد دیافراگم می شود.

 

چشم انداز درمانی

به گزارش «بهپو» به نقل از «مدیکال نیوز تودی»، چشم انداز بهبودی این عارضه بستگی به علت اصلی آن دارد. به عنوان مثال، افرادی که به علت ورزش دچار درد دیافراگم می شوند، با استراحت بهتر می شوند. اما افرادی که دچار پارگی دیافراگم شده اند، باید زمان زیادی صبر کنند تا بهبود پیدا کنند. بهبودی به نوع تروما و آسیب های وارده بستگی دارد.

بیماری های درازمدت که موجب درد دیافراگم می شود، مانند برونشیت مزمن و بیشتر فتق های هیاتال، با مصرف دارو، تغییر در سبک زندگی و دیگر درمان های پزشکی مداوا می شوند./

بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد

دیدگاه و نظــرات