• تکه های رنگ پریده پوست که معمولا صاف و فاقد حس هستند و رنگ آن ها حالت محو شده دارد. (روشن تر از رنگ پوست اطراف است)
• رشد گره هایی روی پوست
• پوست به حالت ضخیم، سخت یا خشک درمی آید
• زخم های بی درد روی کف پا
• ورم یا برآمدگی بی درد روی صورت یا لاله گوش
• از بین رفتن ابرو و مژه

• بی حس شدن نواحی آسیب دیده پوست
• ضعف عضلانی یا فلج (خصوصا در دست و پا)
• بزرگ شدن اعصاب (خصوصا اعصاب نزدیک آرنج، زانو و اطراف گردن)
• مشکلات چشمی که منتهی به نابینایی می شوند (وقتی اعصاب صورت درگیر شوند)

• گرفتگی بینی
• خون دماغ شدن

• فلج و لنگی دست و پا
• کوتاه شدن انگشتان دست و پا در اثر خوردگی
• زخم های مزمن بهبود نیافته زیر پا
• نابینایی
• از دست دان ابرو ها
• بدشکلی بینی

• درد یا حساسیت به لمس در عصب ها
• قرمزی و درد اطراف ناحیه درگیر بیماری
• احساس سوزش روی پوست

• با دست دادن یا در آغوش گرفتن
• نشستن کنار شخص مبتلا
• کنار هم غذا خوردن

عوامل خطر ساز

• افریقا: جهموری دموکراتیک کنگو، اتیوپی، ماداگاسکار، موزامبیک، نیجریه، جمهوری متحده تانزانیا
• آسیا: بنگلادش، هند، اندونزی، میانمار، نپال، فیلیپین، سریلانکا
• امریکا: برزیل

• اگر دچار بی حسی یا کاهش حس در بخش خاصی از بدن یا در تکه های پوستی خود شدید به پزشک اطلاع دهید. این اتفاق ممکن است بر اثر آسیب عصبی ناشی از عفونت افتاده باشد. اگر دچار بی حسی یا کاهش حس شدید مراقبت های بیشتری به عمل آورید تا از جراحات احتمالی مانند بریدگی یا سوختگی جلوگیری نمایید.
• تا جایی که پزشک به شما بگوید معالجه شما کامل شده، مصرف آنتی بیوتیک ها را ادامه دهید. اگر زودتر آن ها را قطع کنید، ممکن است باکتری شروع به رشد کرده و دوباره شما را بیمار کند.
• اگر لکه های پوستیِ درگیر بیماری شروع به قرمز و دردناک شدن کردند، یا اگر اعصاب متورم یا دردناک شدند و یا دچار تب ناشی از جذام شدید که نیاز به درمان فوری با دارو های کاهش التهاب دارد،  به پزشک اطلاع دهید.
• آنتی بیوتیک ها در طول روند درمان، باکتری های عامل جذام را می کشند. اما ذکر این نکته الزامیست که درمان تنها بیماری را معالجه کرده و از پیشرفت آن جلوگیری می نماید، آسیب اعصاب و بدشکلی های جسمی که پیش از تشخیص بیماری رخ داده بودند، قابل برگشت نیستند. بنابراین بسیار مهم است که هر چه سریعتر، قبل از هرگونه آسیب دائمی تشخیص صحیح صورت بگیرد.