داروهای ضد ویروسی، داروهای تجویزی هستند که به جلوگیری از عوارض آنفولانزا یا کاهش شدت و مدت زمان آنفولانزا پس از ابتلا به آن کمک می کنند.
داروهای ضد ویروسی، داروهای تجویزی هستند که به جلوگیری از عوارض آنفولانزا یا کاهش شدت و مدت زمان آنفولانزا پس از ابتلا به آن کمک می کنند. در اینجا آخرین توصیههای مربوط به داروهای ضد ویروسی آمده است. پس از خواندن این مطلب، با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا داروهای ضد ویروسی میتوانند به شما در بهبود حالتان کمک کنند یا خیر.
داروهای ضد ویروسی چه هستند؟
داروهای ضد ویروسی داروهایی هستند که توانایی تکثیر ویروسهای آنفولانزا را کاهش میدهند. در صورت استفاده طبق دستورالعمل، داروهای ضد ویروسی میتوانند به کاهش مدت زمان علائم آنفولانزا در کودکان و بزرگسالان سالم کمک کنند و شدت علائم رایج آنفولانزا را کاهش دهند.
چه زمانی مصرف داروهای ضد ویروسی توصیه میشود؟
داروهای ضد ویروسی هم برای درمان و هم برای پیشگیری از آنفولانزا توصیه میشوند. داروهای ضد ویروسی زمانی که ظرف ۴۸ ساعت از شروع علائم آنفولانزا مصرف شوند، بهترین عملکرد را دارند، اما اگر دیرتر مصرف شوند هم، ممکن است همچنان مفید باشند. این داروها ممکن است مدت زمان آنفولانزا را یک تا دو روز کاهش دهند و از عوارض شدید آنفولانزا جلوگیری کنند.
چگونه از داروهای ضد ویروسی برای پیشگیری از آنفولانزا استفاده میشود؟
اگر با اعضای خانواده یا سایر افراد مبتلا به آنفولانزا در تماس نزدیک باشید و بخواهید از ابتلا به آن جلوگیری کنید، پزشک ممکن است داروی ضد ویروسی تجویز کند. با این حال مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها این کار را به عنوان یک روش معمول توصیه نمیکند، زیرا میتواند منجر به ایجاد سویههای مقاوم به دارو از ویروس شود. در عوض این مرکز توصیه میکند افرادی که در معرض خطر ابتلا به آنفولانزای شدید هستند - مانند زنان باردار یا افراد مبتلا به آسم، دیابت یا بیماری قلبی - به محض بروز علائم آنفولانزا، درمان ضد ویروسی را شروع کنند. سایر افرادی که در معرض خطر بالای عوارض ناشی از آنفولانزا هستند عبارتند از نوزادان، سالمندان و افراد مبتلا به بیماریهای مزمن.
با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید واکسیناسیون موثرترین راه برای پیشگیری از آنفولانزا است.
کدام داروهای ضد ویروسی برای درمان و پیشگیری از آنفولانزا توصیه میشوند؟
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها داروهای ضد ویروسی بالوکساویر ماربوکسیل، اوسلتامیویر و زانامیویر را برای پیشگیری و درمان آنفولانزا توصیه میکند.
بالوکساویر ماربوکسیل به صورت خوراکی مصرف میشود و برای استفاده در درمان کودکان ۱۲ سال به بالا تأیید شده است.
اوسلتامیویر که به صورت خوراکی مصرف میشود، برای درمان آنفولانزا در افراد بالای ۲ هفته و پیشگیری از آنفولانزا در افراد یک سال به بالا تأیید شده است.
پرامیویر، که به صورت یک دوز داخل وریدی تجویز میشود، فقط برای درمان افراد بالای ۲ سال تأیید شده است.
زانامیویر برای درمان آنفولانزا در افراد ۷ سال به بالا و برای پیشگیری از آنفولانزا در افراد ۵ سال به بالا تأیید شده است. رلنزا از طریق دهان استنشاق میشود.
هر چهار داروی ضد ویروس زمانی بیشترین تأثیر را دارند که ظرف ۴۸ ساعت از شروع علائم آنفولانزا تجویز شوند. اگر بیش از ۴۸ ساعت پس از ظهور علائم تجویز شوند هم ممکن است از عوارض شدید آنفولانزا جلوگیری کنند.
آیا داروهای ضد ویروسی برای آنفولانزا عوارض جانبی دارند؟
عوارض جانبی داروهای ضد ویروسی ممکن است شامل حالت تهوع، استفراغ، آبریزش بینی، گرفتگی بینی، سرفه، اسهال و تغییرات رفتاری باشد. زانامیویر برای افرادی که آسم، بیماری انسدادی مزمن ریوی یا سایر بیماریهای ریوی دارند توصیه نمیشود. بر اساس وضعیت سلامت فردی شما، پزشک داروی ضد ویروسی را که برای شما بیخطرتر است تجویز میکند.
چه زمانی باید در مورد داروهای ضد ویروسی آنفولانزا با پزشک تماس بگیرم؟
در حالت ایدهآل، باید قبل از شروع فصل آنفولانزا با پزشک خود در مورد واکسن آنفولانزا و داروهای ضد ویروسی، از جمله عوارض جانبی آن، صحبت کنید.
هنگامی که علائم آنفولانزا را تجربه میکنید، مهم است که بلافاصله پس از ظاهر شدن علائم با پزشک خود تماس بگیرید. داروهای آنفولانزا در ۴۸ ساعت اول علائم آنفولانزا بیشترین تأثیر را دارند، اگرچه در صورت مصرف دیرتر ممکن است به جلوگیری از بیماری شدید کمک کنند./
