هر آنچه که باید درباره واکسن آنفولانزا بدانید

واکسن‌های فصلی آنفولانزا موثرترین راه برای پیشگیری از بیماری آنفولانزا هستند. این واکسن ها برای هدف قرار دادن سه یا چهار نوع ویروس آنفولانزا ساخته شده‌اند که به احتمال زیاد در طول سال آینده احتمال شیوع بیشتری دارند.

واکسن‌های فصلی آنفولانزا موثرترین راه برای پیشگیری از بیماری آنفولانزا هستند؛ واکسن‌های ایمن و مؤثری که بیش از ۶۰ سال است در دسترس هستند و مورد استفاده قرار می‌گیرند. از آنجا که ویروس آنفولانزا به طور مداوم در طول زمان تکامل و تغییر می‌کند و ایمنی ما در برابر آنفولانزا کاهش می‌یابد، واکسیناسیون سالانه برای محافظت در برابر این بیماری توصیه می‌شود.

واکسن آنفولانزا نوعی واکسن است که به بازویتان زده می‌شود. بعضی سال‌ها، می‌توانید آن را به صورت اسپری بینی دریافت کنید. واکسن‌های آنفولانزا برای هدف قرار دادن سه یا چهار نوع ویروس آنفولانزا ساخته شده‌اند که به احتمال زیاد در طول سال آینده احتمال شیوع بیشتری دارند.

چه کسانی باید واکسن آنفولانزا بزنند؟

تقریباً همه افراد ۶ ماهه و بالاتر باید هر سال واکسن آنفولانزا بزنند.

برخی افراد بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های شدید ناشی از عوارض آنفولانزا هستند. این گروه‌ها باید حتماً هر سال واکسن آنفولانزا بزنند:

کودکان، به ویژه از ۶ ماه تا ۵ سال
زنان باردار
بزرگسالان ۶۵ سال به بالا
افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای
کسانی که در خانه‌های سالمندان یا سایر مراکز مراقبت طولانی مدت زندگی می‌کنند
مسافران و افرادی که در خارج از کشور زندگی می‌کنند

افراد زیر نباید واکسن آنفولانزا بزنند:

کودکان زیر ۶ ماه
افرادی که به واکسن آنفولانزا یا هر یک از ترکیبات آن حساسیت شدید دارند

در صورت داشتن هر یک از این علائم، قبل از دریافت واکسن با پزشک خود مشورت کنید:

آلرژی به تخم مرغ یا هر یک از ترکیبات دیگر واکسن
سابقه سندرم گیلن باره
اگر حال عمومی شما خوب نیست

چه زمانی باید آن را دریافت کنم؟

به محض اینکه واکسن آنفولانزا در داروخانه ها در دسترس قرار گرفت نسبت به تزریق آن اقدام کنید. در صورت امکان در ماه مهر و بهتر است واکسن را قبل از شروع فصل آنفولانزا دریافت کنید. اما می‌توانید آن را در دی ماه یا بعد از آن هم دریافت کنید.

رایج‌ترین واکسن‌های آنفولانزا، واکسن‌های آنفولانزای غیرفعال تزریقی هستند. این واکسن‌ها در طرح‌های سه ظرفیتی (3 سویه؛ TIV ) و چهار ظرفیتی (4 سویه؛ QIV ) عرضه می‌شوند. برای فرمولاسیون QIV، نسخه‌های با دوز بالا نیز وجود دارد که در درجه اول برای استفاده در افراد 65 سال به بالا طراحی شده‌اند. این واکسن چهار برابر قوی‌تر از واکسن آنفولانزای معمولی است. از پزشک خود بپرسید که آیا آن را دارند یا خیر. انواع دیگری از واکسن آنفولانزا نیز وجود دارد؛ واکسن‌های آنفولانزای کمکی، واکسن‌های آنفولانزای زنده ضعیف‌شده (LAIV) و اخیراً واکسن‌های آنفولانزای نوترکیب.

به طور کلی، واکسن‌های آنفولانزا باید در دمای 2 تا 8 درجه سانتیگراد نگهداری شوند، در معرض نور قرار نگیرند از انجماد آنها جلوگیری شود. واکسن‌های آنفولانزا معمولاً با سوزن و تزریق به عضله دلتوئید تجویز می‌شوند. LAIVها که به صورت داخل بینی تجویز می‌شوند، استثنا هستند. جزئیات خاص برای استفاده از هر نوع واکسن در راهنمای آن نوشته شده است.

واکسن آنفولانزا چقدر موثر است؟

واکسن آنفولانزا موثرترین راه برای پیشگیری از آنفولانزا است. حدود ۲ هفته طول می‌کشد تا از شما محافظت کند.

احتمال ابتلا به آنفولانزا پس از واکسیناسیون هم وجود دارد. این به عوامل زیادی مانند سن و میزان سلامتی شما بستگی دارد. همچنین به این بستگی دارد که واکسن چقدر با نوع آنفولانزای رایج مطابقت دارد. حتی اگر بیمار شوید، احتمال زیادی وجود دارد که بیماری شما خفیف‌تر باشد.

آیا ممکن است از طریق واکسن آنفولانزا به آنفولانزا مبتلا شوم؟

واکسن آنفولانزا شما را به آنفولانزا مبتلا نمی کند. ویروس های موجود در واکسن کشته شده اند، بنابراین تزریق واکسن شما را به آنفولانزا مبتلا نخواهد کرد. بااینحال، از آنجا که دو هفته طول می کشد تا سیستم ایمنی پس از تزریق واکسن آماده شود، برخی افراد ممکن است پس از تزریق واکسن و در این فاصله زمانی به آنفولانزا مبتلا شوند. برخی از مردم نیز به اشتباه علائم سرماخوردگی را به واکسن ربط می دهند.

ممکن است پس از تزریق واکسن عوارض جانبی مشابه علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا داشته باشید. برخی از این موارد عبارتند از:

درد یا تورم در محل تزریق
درد بدن
تهوع
تب خفیف

واکسن اسپری بینی همچنین می‌تواند باعث آبریزش بینی، سردرد، استفراغ، تب، خس خس سینه و درد عضلانی شود.

اگر پس از دریافت واکسن آنفولانزا هر یک از علائم زیر را داشتید، با اورژانس تماس بگیرید. این علائم می‌توانند نشانه‌ای از یک واکنش شدید باشند:

تب بالا
گرفتگی صدا
ضعف
رنگ‌پریدگی
سرگیجه
تپش قلب
مشکلات تنفسی
کهیر
تورم اطراف لب‌ها یا چشم‌ها
تغییر در رفتار