طبق گزارش افزودن نمک اضافی به غذاها به طور قابل توجهی با افزایش خطر CKD، به ویژه در میان شرکت کنندگان با eGFR بالاتر و BMI کمتر یا سطح فعالیت بدنی مرتبط است.
طبق مطالعه کوهورت ، شرکتکنندگان در Biobank بریتانیا را در سنین 37 تا 73 سال که در ابتدا CKD نداشتند، ارزیابی کرد.
شرکت کنندگان از سال 2006 تا 2010 ثبت نام کردند و به طور آینده نگرانه ای برای تشخیص بیماری پیگیر شدند. داده ها از اکتبر 2022 تا آوریل 2023 تجزیه و تحلیل شدند.
در میان 465288 نفر (میانگین سنی 56.32 سال؛ 54.83٪ زن)، شرکتکنندگانی که فراوانی افزودن نمک به غذاها را گزارش کرده بودند، احتمال بیشتری داشت که BMI بالاتر، و کاهش eGFR پایه داشته باشند که تعداد کمتری از افزودن نمک به غذاها را گزارش کردند.
آنهایی که به غذاهای خود نمک اضافه می کردند بیشتر از کسانی که سیگاری نبودند و در ابتدا دیابت یا CVD داشتند، بیشتر بود.
طی یک تحقیق متوسط 11.8 ساله، 22031 رویداد CKD ثبت شد.
گزارش هااز افزودن نمک به غذاها به طور قابل توجهی با خطر CKD بالاتر پس از تعدیل متغیرهای کمکی مرتبط بود.
در مقایسه با کسانی که هرگز یا به ندرت به غذاها نمک اضافه کرده اند، گزارش کردند که گاهی اوقات نمک به غذا اضافه می کنند (HR تعدیل شده [aHR]، 1.04؛ 95٪ CI، 1.00-1.07)، کسانی که گزارش کرده اند معمولا نمک به غذا اضافه می کنند (aHR، 1.07؛ 95٪ فاصله اطمینان (CI): 1.02-1.11) و کسانی که گزارش کردند همیشه نمک به غذا اضافه می کنند (aHR، 1.11؛ 95٪ CI، 1.05-1.18) خطر ابتلا به CKD افزایش یافته است (P برای روند < .001).
eGFR، BMI، و فعالیت بدنی به طور قابل توجهی این ارتباط را تغییر داد، که در میان شرکتکنندگان با eGFR بالاتر، BMI کمتر یا سطح فعالیت بدنی پایینتر مشخصتر بود.