1500 بازدید
45 دیدگاه
تب روماتیسمی یک واکنش التهابی می باشد که پس از عفونت استرپتوکوکی گلو (گلودرد چرکی ) رخ می دهد . اکثر گلودردهای چرکی منجر به تب روماتیسمی نمی شوند.
تب روماتیسمی یک واکنش التهابی می باشد که پس از عفونت استرپتوکوکی گلو (گلودرد چرکی ) رخ می دهد . اکثر گلودردهای چرکی منجر به تب روماتیسمی نمی شوند. فاصله زمانی ما بین ایجاد گلودرد چرکی و تب رماتیسمی حدود 2 تا 4 هفته می باشد . تب روماتیسمی مسری نمی باشد . گرچه عفونت استرپتوکوکی که قبل از آن رخ می دهد ،مسری است. در صورتیکه گلودردچرکی بموقع و بطور مناسب درمان شود ، تب روماتیسمی به طور کامل قابل پیشگیری می باشد.
اگرچه بروز کلی تب روماتیسمی حاد و بیماری روماتیسمی قلب در اغلب مناطق ایالات متحده پایین است، این دو از علل اصلی مرگ قلبی ـ عروقی طی پنج دهه اول عمر در کشورهای در حال توسعه هستند.
این تفاوت اهمیت تداوم هوشیاری به منظور پیشگیری از این بیماری‌ها را یادآوری می‌کند. انجمن قلب آمریکا اخیرا توصیه‌های خود را درباره پیشگیری از تب روماتیسمی روزآمد کرده است.
اگرچه بروز کلی تب روماتیسمی حاد و بیماری روماتیسمی قلب در اغلب مناطق ایالات متحده پایین است، این دو از علل اصلی مرگ قلبی ـ عروقی طی پنج دهه اول عمر در کشورهای در حال توسعه هستند.
این تفاوت اهمیت تداوم هوشیاری به منظور پیشگیری از این بیماری‌ها را یادآوری می‌کند. انجمن قلب آمریکا اخیرا توصیه‌های خود را درباره پیشگیری از تب روماتیسمی روزآمد کرده است.
| GAS در برابر فارنژیت عفونی: یافته‌های بالینی و همه‌گیرشناختی. |
|
ویژگی‌های مطرح‌کننده عفونت GASزبان کوچک قرمز، متورم و گوشتی تب سردرد سابقه مواجهه با GAS تهوع، استفراغ و درد شکم درد در هنگام بلع بیمار در سنین 15-5 سالگی تظاهر در زمستان یا اوایل بهار (در آب و هوای معتدل) بثور تب مخملکی پتشی در کام نرم (ضایعات دونات) شروع ناگهانی گلودرد بزرگی و حساسیت گره‌های لنفاوی قدامی گردن اریتم لوزه‌ای ـ حلقی اگزودای لوزه‌ای ـ حلقی |
|
ویژگی‌های مطرح‌کننده عفونت ویروسیانانتم‌های مشخصه اگزانتم‌های مشخصه کونژنکتیویت کوریزا سرفه اسهال |
پیشگیری اولیه از تب روماتیسمی
عفونت‌های استرپتوکوک گروه A یا GAS در حلق عامل مستعد‌کننده تب روماتیسمی هستند. تشخیص صحیح و درمان کافی عفونت GAS با آنتی‌بیوتیک‌ها قادر است در بیشتر موارد از تب روماتیسمی پیشگیری کند.
تشخیص فارنژیت استرپتوکوکی
فارنژیت حاد در بیشتر موارد ناشی از ویروس‌ها است تا باکتری‌ها. با وجود این، افتراق فارنژیت GAS از سایر علل فارنژیت حاد اغلب مشکل است، چراکه هیچ یک از یافته‌های بالینی مطرح‌کننده عفونت GAS به تنهایی به اندازه کافی برای تشخیص آن اختصاصی نیستند (جدول 1). وجود سابقه‌ای از تماس اخیر و نیز آگاهی از میزان شیوع عفونت‌های GAS در جمعیت در مطرح کردن تشخیص سودمند است.
در صورتی که یافته‌های همه‌گیرشناختی مطرح‌کننده عفونت GAS باشند به تایید میکروب‌شناختی با استفاده از کشت حلق یا آزمون شناسایی سریع آنتی‌ژن (RADT) نیاز خواهد بود. رد تشخیص فارنژیت GAS بسیار راحت‌تر از تایید آن است، از این رو انجام آزمایش‌ها در بیماران دارای یافته‌های مطرح‌کننده یک منشأ ویروسی معمولا غیرضروری است. درمان برای بیماران مبتلا به فارنژیت حاد که یک کشت حلق یا RADT مثبت دارند، اندیکاسیون دارد. با این حال، به علت حساسیت پایین بسیاری از انواع RADT، یک آزمون منفی عفونت GAS را رد نمی‌کند و یک کشت حلق معمولا باید انجام گیرد. استثناء آن در بزرگسالان دیده می‌شود که میزان بروز فارنژیت GAS و خطر تب روماتیسمی حاد در آنها پایین است. در این جمعیت، تشخیص فارنژیت GAS را می‌توان بر اساس یک آزمون RADT به تنهایی و بدون تایید نتایج منفی به وسیله کشت حلق مطرح نمود.
در صورتی که یافته‌های همه‌گیرشناختی مطرح‌کننده عفونت GAS باشند به تایید میکروب‌شناختی با استفاده از کشت حلق یا آزمون شناسایی سریع آنتی‌ژن (RADT) نیاز خواهد بود. رد تشخیص فارنژیت GAS بسیار راحت‌تر از تایید آن است، از این رو انجام آزمایش‌ها در بیماران دارای یافته‌های مطرح‌کننده یک منشأ ویروسی معمولا غیرضروری است. درمان برای بیماران مبتلا به فارنژیت حاد که یک کشت حلق یا RADT مثبت دارند، اندیکاسیون دارد. با این حال، به علت حساسیت پایین بسیاری از انواع RADT، یک آزمون منفی عفونت GAS را رد نمی‌کند و یک کشت حلق معمولا باید انجام گیرد. استثناء آن در بزرگسالان دیده می‌شود که میزان بروز فارنژیت GAS و خطر تب روماتیسمی حاد در آنها پایین است. در این جمعیت، تشخیص فارنژیت GAS را می‌توان بر اساس یک آزمون RADT به تنهایی و بدون تایید نتایج منفی به وسیله کشت حلق مطرح نمود.
عیارهای آنتی‌بادی ضد استرپتوکوکی منعکس‌کننده وقایع ایمونولوژیک گذشته و نه حال بیمار هستند و از این رو نمی‌توان از آنها به منظور تعیین اینکه آیا یک بیمار دارای فارنژیت وGAS در حلق واقعا مبتلا به عفونت یا صرفا یک حامل استرپتوکوک است، بهره برد. در صورت حضور آنتی‌بادی، عیارهای بالا یا افزایش‌یابنده ضد استرپتوکوک می‌تواند یک عفونت GAS اخیر را تایید نماید و نیز می‌تواند در شناسایی یک عفونت GAS قبلی در بیماری که مشکوک به ابتلا به تب روماتیسمی ارزشمند باشد.
| جدول2. پیشگیری اولیه تب روماتیسمی | ||
| دارو | دوز | رتبه بندی شواهد |
| پنی سیلین | ||
| آموکسی سیلین | mg/kg 50 (حداکثر یک گرم) خوراکی یک بار در روز برای 10 روز | B1 |
| پنی‌سیلین G بنزاتین |
بیماران با وزن 27 کیلوگرم یا کمتر: 000/600 واحد عضلانی یک نوبت بیماران بیش از 27 کیلوگرم: 000/200/1 واحد عضلانی یک نوبت |
B1 |
| پنی‌سیلین V پتاسیم |
بیماران با وزن 27 کیلوگرم یا کمتر: 250 میلی‌گرم خوراکی 3-2 بار در روز برای 10 روز بیماران بیش از 27 کیلوگرم: 500 میلی‌گرم خوراکی 3-2 بار در روز برای 10 روز |
B1 |
| برای بیماران آلرژیک به پنی‌سیلین | ||
| سفالوسپورین با طیف باریک (سفالکسین، سفادروکسیل) † | متغیر | B1 |
| آزیترومایسین (Zithromax) | mg/kg 12 (حداکثر، 500 میلی‌گرم) خوراکی یک بار در روز برای 5 روز | 2aB |
| کلاریترومایسین ± | mg/kg/day 15 خوراکی، منقسم در 2 دوز (حداکثر 250 میلی‌گرم دو بار در روز)، برای 10 روز | 2aB |
| کلیندامایسین | mg/kg/day 20 خوراکی حداکثر، g/day8/1)) ، منقسم در 3 دوز، برای 10 روز | 2aB |
|
توجه: داروهای زیر برای پیشگیری اولیه تب روماتیسمی قابل قبول نیستند: سولفونامیدها، تری متوپریم، تتراسیکلین‌ها و فلوروکینولون‌ها. *رتبه‌بندی شواهد انجمن قلب آمریکا: B1= شواهد حاصل از یک کارآزمایی تصادفی‌شده منفرد یا مطالعات غیرتصادفی‌شده که نشان می‌دهند یک اقدام یا درمان نافع، سودمند و مؤثر است؛ 2aB= وزن شواهد حاصل از یک کارآزمایی تصادفی‌شده منفرد یا مطالعات غیرتصادفی‌شده به نفع سودمندی/ اثربخشی هستند. †: در بیماران دارای واکنش بیش‌حساسیتی فوری (نوع یک) به پنی‌سیلین اجتناب شود. ±: در بیماران مصرف‌کننده سایر داروهای مهارکننده سیتوکرم P450 3A، نظیر عوامل ضد قارچی آزول، مهارکننده‌های پروتئاز ویروس نقص ایمنی انسانی و برخی مهارکننده‌های اختصاصی بازجذب سروتونین اجتناب شود. |
||
درمان فارنژیت استرپتوکوکی
پیشگیری اولیه از تب روماتیسمی مستلزم درمان کافی فارنژیت GAS است. در انتخاب یک رژیم درمانی، پزشکان باید اثربخشی باکتری‌شناختی و بالینی، سهولت پیروی از رژیم توصیه‌شده (یعنی، فراوانی دوزها، مدت درمان و مطبوع بودن دارو)، هزینه، طیف فعالیت داروی انتخابی و عوارض جانبی بالقوه را مدنظر قرار دهند.
پنی‌سیلین G بنزاتین داخل عضلانی، پنی‌سیلین V پتاسیم خوراکی و آموکسی‌سیلین خوراکی داروهای ضد میکروبی توصیه‌شده برای درمان فارنژیت GAS در افراد فاقد آلرژی به پنی‌سیلین هستند (جدول 2). مقاومت GAS به پنی‌سیلین هرگز ثبت نشده است و پنی‌سیلین حتی هنگامی که 9 روز پس از شروع بیماری آغاز می‌گردد، از حملات اولیه تب روماتیسمی جلوگیری می‌کند. بیماران پس از 24 ساعت از شروع درمان با آنتی‌بیوتیک دیگر مسری تلقی نمی‌شوند.
پنی‌سیلین V پتاسیم بر پنی‌سیلین G بنزاتین ارجح است، چراکه این دارو به اسید معده مقاوم‌تر است. با این حال، در بیمارانی که احتمال دارد دوره درمان 10 روزه خوراکی را کامل نکنند، در کسانی که سابقه شخصی یا خانوادگی تب روماتیسمی یا نارسایی قلبی روماتیسمی دارند و در آنهایی که عوامل محیطی آنها را در معرض خطر تب روماتیسمی قرار می‌دهند (به طور مثال، شرایط زندگی پرجمعیت و شلوغ، وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی پایین) باید پنی‌سیلین G بنزاتین مدنظر قرار گیرد.
پنی‌سیلین G بنزاتین داخل عضلانی، پنی‌سیلین V پتاسیم خوراکی و آموکسی‌سیلین خوراکی داروهای ضد میکروبی توصیه‌شده برای درمان فارنژیت GAS در افراد فاقد آلرژی به پنی‌سیلین هستند (جدول 2). مقاومت GAS به پنی‌سیلین هرگز ثبت نشده است و پنی‌سیلین حتی هنگامی که 9 روز پس از شروع بیماری آغاز می‌گردد، از حملات اولیه تب روماتیسمی جلوگیری می‌کند. بیماران پس از 24 ساعت از شروع درمان با آنتی‌بیوتیک دیگر مسری تلقی نمی‌شوند.
پنی‌سیلین V پتاسیم بر پنی‌سیلین G بنزاتین ارجح است، چراکه این دارو به اسید معده مقاوم‌تر است. با این حال، در بیمارانی که احتمال دارد دوره درمان 10 روزه خوراکی را کامل نکنند، در کسانی که سابقه شخصی یا خانوادگی تب روماتیسمی یا نارسایی قلبی روماتیسمی دارند و در آنهایی که عوامل محیطی آنها را در معرض خطر تب روماتیسمی قرار می‌دهند (به طور مثال، شرایط زندگی پرجمعیت و شلوغ، وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی پایین) باید پنی‌سیلین G بنزاتین مدنظر قرار گیرد.
سایر توصیه‌ها
از آنجا که اغلب بیماران مبتلا به فارنژیت GAS به خوبی به درمان ضد میکروبی پاسخ می‌دهند، کشت‌های حلق پس از درمان تنها در آنهایی که همچنان علامت‌دار باقی می‌مانند، آنهایی که علایم راجعه دارند یا بیمارانی که قبلا تب روماتیسمی داشته‌اند، اندیکاسیون دارد.
به استثنای افرادی که خودشان یا اعضای خانواده‌شان تب روماتیسمی داشته‌اند، به طور معمول تجویز دوره‌های تکراری آنتی‌بیوتیک‌ها در افراد بدون علامتی که پس از درمان مناسب همچنان حامل GAS هستند، اندیکاسیون ندارد.
به استثنای افرادی که خودشان یا اعضای خانواده‌شان تب روماتیسمی داشته‌اند، به طور معمول تجویز دوره‌های تکراری آنتی‌بیوتیک‌ها در افراد بدون علامتی که پس از درمان مناسب همچنان حامل GAS هستند، اندیکاسیون ندارد.
اگرچه عفونت‌های حاد با استرپتوکوک‌های بتا همولیتیک گروه B و C می‌توانند مشابه فارنژیت GAS تظاهر نمایند، تب روماتیسمی به عنوان یک عارضه این عفونت‌ها گزارش نشده است.
| جدول3. طول مدت پروفیلاکسی ثانویه برای تب روماتیسمی | ||
| نوع | طول مدت پس از آخرین حمله | رتبه بندی شواهد |
| تب روماتیسمی با کاردیت و بیماری قلبی باقیمانده (بیماری دریچه‌ای پایدار †) | 10 سال یا تا 40 سالگی (هر کدام که طولانی‌تر باشند)؛ پروفیلاکسی در تمام عمر ممکن است لازم باشد | C1 |
| تب روماتیسمی همراه با کاردیت ولی فاقد بیماری قلبی باقیمانده (فقدان بیماری دریچه‌ای†) | 10 سال یا تا 21 سالگی (هر کدام که طولانی‌تر باشند). | C1 |
| تب روماتیسمی بدون کاردیت | 5 سال یا تا 21 سالگی (هر کدام که طولانی‌تر باشند). | C1 |
|
*رتبه‌بندی شواهد انجمن قلب آمریکا: C1= مطالعات موردی، استاندارد مراقبت یا نظر اجماعی مبنی بر اینکه یک اقدام یا درمان نافع، سودمند و موثر است. †شواهد بالینی یا اکوکاردیوگرافیک |
||
پیشگیری ثانویه تب روماتیسمی
تب روماتیسمی راجعه با بدتر شدن یا پیشرفت بیماری قلبی روماتیسمی همراه است. پیشگیری از فارنژیت GAS راجعه موثرترین روش پیشگیری از بیماری قلبی شدید است. با این حال، برای ایجاد عود لازم نیست که عفونت GAS علامت‌دار باشد و تب روماتیسمی ممکن است حتی هنگامی که یک عفونت علامت‌دار به صورت مطلوبی درمان می‌گردد، روی دهد. از این رو، پیشگیری از تب روماتیسمی راجعه بیشتر مستلزم پروفیلاکسی ضد میکروبی مداوم است تا شناسایی و درمان حملات حاد فارنژیت GAS.
پروفیلاکسی ثانویه
پروفیلاکسی مداوم در بیماران دارای سابقه کاملا مستند تب روماتیسمی و در آنهایی که شواهدی از بیماری قلبی روماتیسمی دارند توصیه می‌گردد (جداول 3 و 4). پروفیلاکسی باید به محض تشخیص دادن تب روماتیسمی حاد یا بیماری قلبی روماتیسمی آغاز گردد. به منظور ریشه‌کنی GAS باقیمانده، باید به بیمار مبتلا به تب روماتیسمی حاد یک دوره کامل پنی‌سیلین داده شود- حتی اگر کشت گلو منفی باشد.
پروفیلاکسی ضد میکروبی مستمر موثرترین روش پیشگیری از عود در تب روماتیسمی است. از آنجا که خطر عود به عوامل زیادی بستگی دارد، پزشکان باید مدت زمان مناسب پروفیلاکسی را مورد به مورد و در حالی که وجود بیماری قلبی روماتیسمی را مدنظر دارند، تعیین نمایند. بیمارانی که کاردیت روماتیسمی با یا بدون بیماری دریچه‌ای داشته‌اند در معرض خطر بالای عود هستند و احتمال دارد که با هر حمله دچار درگیری قلبی شدید و فزاینده شوند. این بیماران باید تا زمان بزرگسالی یا حتی تا پایان عمر به خوبی پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی درازمدت دریافت نمایند. بیماران مبتلا به بیماری دریچه‌ای پایدار باید به مدت 10 سال پس از آخرین حمله تب روماتیسمی حاد یا تا 40 سالگی، هر کدام که طولانی‌تر باشد، پروفیلاکسی دریافت نمایند. در آن زمان، باید شدت بیماری دریچه‌ای و احتمال مواجهه با GAS تعیین گردد و در بیماران در معرض خطر بالا، پروفیلاکسی مداوم (احتمالا برای تمام طول عمر) مدنظر قرار گیرد.
در ایالات متحده یک تزریق پنی‌سیلین G بنزاتین هر 4 هفته رژیم پروفیلاکسی توصیه‌شده برای پیشگیری ثانویه در اکثر موارد است. در جمعیت‌های خاص، تجویز هر 3 هفته این دارو معقول است چرا که ممکن است سطوح سرمی دارو پیش از 4 هفته پس از دوز اولیه به کمتر از سطح پیشگیری‌کننده افت کند. یک رژیم با دوز 3 هفته یک بار، تنها در بیمارانی که علی‌رغم پیروی از رژیم 4 هفته‌ای تب روماتیسمی حاد راجعه دارند، توصیه می‌گردد. مزایای پنی‌سیلین G بنزاتین باید بر ناراحتی بیمار و درد تزریق که سبب می‌شود برخی از بیماران پروفیلاکسی را قطع کنند، چربش داشته باشد.
پروفیلاکسی خوراکی موفق وابسته به تبعیت بیمار از رژیم تجویزی است. به بیماران باید دستورات دقیق و مکرری درباره اهمیت پذیرش دوز رژیم تجویزی داده شود. حتی با پذیرش بهینه بیمار، خطر عود در بیمارانی که رژیم پروفیلاکسی خوراکی دریافت می‌کنند از آنهایی که تزریقات پنی‌سیلین G بنزاتین دارند بالاتر است. از این رو، رژیم‌های خوراکی برای بیمارانی که در معرض خطر پایین‌تری برای تب روماتیسمی راجعه قرار دارند، مناسب‌تر هستند.
پروفیلاکسی ضد میکروبی مستمر موثرترین روش پیشگیری از عود در تب روماتیسمی است. از آنجا که خطر عود به عوامل زیادی بستگی دارد، پزشکان باید مدت زمان مناسب پروفیلاکسی را مورد به مورد و در حالی که وجود بیماری قلبی روماتیسمی را مدنظر دارند، تعیین نمایند. بیمارانی که کاردیت روماتیسمی با یا بدون بیماری دریچه‌ای داشته‌اند در معرض خطر بالای عود هستند و احتمال دارد که با هر حمله دچار درگیری قلبی شدید و فزاینده شوند. این بیماران باید تا زمان بزرگسالی یا حتی تا پایان عمر به خوبی پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی درازمدت دریافت نمایند. بیماران مبتلا به بیماری دریچه‌ای پایدار باید به مدت 10 سال پس از آخرین حمله تب روماتیسمی حاد یا تا 40 سالگی، هر کدام که طولانی‌تر باشد، پروفیلاکسی دریافت نمایند. در آن زمان، باید شدت بیماری دریچه‌ای و احتمال مواجهه با GAS تعیین گردد و در بیماران در معرض خطر بالا، پروفیلاکسی مداوم (احتمالا برای تمام طول عمر) مدنظر قرار گیرد.
در ایالات متحده یک تزریق پنی‌سیلین G بنزاتین هر 4 هفته رژیم پروفیلاکسی توصیه‌شده برای پیشگیری ثانویه در اکثر موارد است. در جمعیت‌های خاص، تجویز هر 3 هفته این دارو معقول است چرا که ممکن است سطوح سرمی دارو پیش از 4 هفته پس از دوز اولیه به کمتر از سطح پیشگیری‌کننده افت کند. یک رژیم با دوز 3 هفته یک بار، تنها در بیمارانی که علی‌رغم پیروی از رژیم 4 هفته‌ای تب روماتیسمی حاد راجعه دارند، توصیه می‌گردد. مزایای پنی‌سیلین G بنزاتین باید بر ناراحتی بیمار و درد تزریق که سبب می‌شود برخی از بیماران پروفیلاکسی را قطع کنند، چربش داشته باشد.
پروفیلاکسی خوراکی موفق وابسته به تبعیت بیمار از رژیم تجویزی است. به بیماران باید دستورات دقیق و مکرری درباره اهمیت پذیرش دوز رژیم تجویزی داده شود. حتی با پذیرش بهینه بیمار، خطر عود در بیمارانی که رژیم پروفیلاکسی خوراکی دریافت می‌کنند از آنهایی که تزریقات پنی‌سیلین G بنزاتین دارند بالاتر است. از این رو، رژیم‌های خوراکی برای بیمارانی که در معرض خطر پایین‌تری برای تب روماتیسمی راجعه قرار دارند، مناسب‌تر هستند.
اندوکاردیت باکتریایی
انجمن قلب آمریکا دیگر پروفیلاکسی برای اندوکاردیت عفونی را در اکثر بیماران مبتلا به بیماری قلبی روماتیسمی پیشنهاد نمی‌کند. موارد استثنا عبارتند از: بیماران دارای دریچه‌های مصنوعی یا دارای دریچه‌های ترمیم‌شده با مواد مصنوعی، بیماران مبتلا به اندوکاردیت قبلی یا انواع خاصی از بیماری قلبی مادرزادی و آن دسته از دریافت‌کنندگان پیوند قلب که دچار بیماری دریچه‌ای قلبی می‌شوند. در این بیماران، یک دارو جز پنی‌سیلین باید برای پیشگیری از اندوکاردیت عفونی مورد استفاده قرار گیرد؛ چراکه احتمال دارد استرپتوکوک‌های آلفا ـ همولیتیک به پنی‌سیلین مقاوم شوند
| جدول4. پیشگیری ثانویه از تب روماتیسمی | ||
| دارو | دوز | رتبه بندی شواهد |
| پنی‌سیلین G بنزاتین |
بیماران با وزن 27 کیلوگرم یا کمتر: 000/600 واحد عضلانی هر 4 هفته† بیماران با وزن بیش از 27 کیلوگرم: 000/200/1 واحد عضلانی هر 4 هفته† |
A1 |
| پنی‌سیلین V پتاسیم | 250 میلی‌گرم خوراکی 2 بار در روز | B1 |
| سولفادیازین |
بیماران با وزن 27 کیلوگرم یا کمتر: 5/0 گرم خوراکی یک بار در روز بیماران با وزن بیش از 27 کیلوگرم: یک گرم خوراکی یک بار در روز |
B1 |
| آنتی‌بیوتیک ماکرولید یا آزالید (برای بیماران آلرژیک به پنی‌سیلین و سولفادیازین)± | متغیر | C1 |
|
* : رتبه‌بندی شواهد انجمن قلب آمریکا: A1= شواهد حاصل از کارآزمایی‌های تصادفی‌شده متعدد یا فرابررسی‌ها مبنی بر اینکه یک اقدام یا درمان نافع، سودمند و موثر است؛ B1= شواهد حاصل از یک کارآزمایی تصادفی‌شده منفرد یا مطالعات غیرتصادفی‌شده مبنی بر اینکه یک اقدام یا درمان نافع، سودمند و موثر است؛ C1= مطالعات موردی، استاندارد مراقبت یا نظر اجماعی مبنی بر اینکه یک اقدام یا درمان نافع، سودمند و موثر است. †: تجویز هر 3 هفته در برخی موقعیت‌های پرخطر توصیه می‌گردد. ±: آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولید نباید در بیماران مصرف‌کننده دیگر داروهای مهارکننده سیتوکرم P450 3A، نظیر داروهای ضد قارچی آزول، مهارکننده‌های پروتئاز ویروس نقص ایمنی انسانی و برخی مهارکننده‌های اختصاصی بازجذب سروتونین مصرف شوند. |
||
آرتریت واکنشی پس از استرپتوکوک
آرتریت واکنشی پس از استرپتوکوک (PSRA) ممکن است پس از یک حمله فارنژیت GAS در بیمارانی که هیچ یک از دیگر معیارهای ماژور تب روماتیسمی را ندارند رخ دهد. PSRA معمولا متعاقب یک دوره زمانی عاری از علایم در حدود 10 روز پس از فارنژیت GAS بروز می‌کند، تجمعی و پایدار است، مفاصل بزرگ و کوچک و اسکلت محوری را درگیر می‌سازد و به درمان با آسپیرین پاسخ نمی‌دهد. برعکس، آرتریت همراه با تب روماتیسمی 3-2 هفته پس از یک حمله فارنژیت GAS رخ می‌دهد، مهاجر و گذرا است، تنها مفاصل بزرگ را درگیر می‌سازد و سریعا به درمان با آسپیرین پاسخ می‌دهد.
اگرچه تمامی بیماران دچار PSRA شواهد سرولوژیک عفونت GAS اخیر را دارند، GAS در کمتر از 50 بیمارانی که کشت گلو داشته‌اند، جدا شده است. از آنجا که بیماری دریچه‌ای قلب می‌تواند در بیماران دچار PSRA ایجاد شود، پروفیلاکسی ثانویه باید تا یک سال پس از شروع علایم تجویز گردد و لازم است این بیماران برای چندین ماه از لحاظ شواهد بالینی کاردیت تحت نظر باشند. در صورتی که چنین شواهدی مشاهده نشد، پروفیلاکسی را می‌توان قطع کرد. با این حال، در صورتی که بیماری دریچه‌ای قلب شناسایی شد، بیمار باید به عنوان اینکه تب روماتیسمی حاد داشته است طبقه‌بندی گردد و لازم است پروفیلاکسی ثانویه ادامه یابد.
پانداس (PANDAS)پیشنهاد شده است که یک پاسخ خودایمن پس از عفونت استرپتوکوکی ممکن است به اختلال وسواسی- جبری یا تیک در برخی کودکان منجر گردد. این مساله، که تحت عنوان PANDAS (اختلالات عصبی- روانی خودایمن کودکان همراه با عفونت‌های استرپتوکوکی) شناخته می‌شود، هنوز مورد مناقشه است و شواهد فعلی مطرح‌کننده آنند که این وضعیت را هنوز باید یک فرضیه ثابت‌نشده در نظر گرفت. تا زمانی که یک رابطه علیتی میان PANDAS و GAS به اثبات نرسیده است، آزمون‌های آزمایشگاهی روتین برای GAS به منظور تشخیص این اختلال پیشنهاد نمی‌شود و پروفیلاکسی طولانی‌مدت یا درمان تعدیل‌کننده ایمنی نیز توصیه نمی‌گردد./
اگرچه تمامی بیماران دچار PSRA شواهد سرولوژیک عفونت GAS اخیر را دارند، GAS در کمتر از 50 بیمارانی که کشت گلو داشته‌اند، جدا شده است. از آنجا که بیماری دریچه‌ای قلب می‌تواند در بیماران دچار PSRA ایجاد شود، پروفیلاکسی ثانویه باید تا یک سال پس از شروع علایم تجویز گردد و لازم است این بیماران برای چندین ماه از لحاظ شواهد بالینی کاردیت تحت نظر باشند. در صورتی که چنین شواهدی مشاهده نشد، پروفیلاکسی را می‌توان قطع کرد. با این حال، در صورتی که بیماری دریچه‌ای قلب شناسایی شد، بیمار باید به عنوان اینکه تب روماتیسمی حاد داشته است طبقه‌بندی گردد و لازم است پروفیلاکسی ثانویه ادامه یابد.
پانداس (PANDAS)پیشنهاد شده است که یک پاسخ خودایمن پس از عفونت استرپتوکوکی ممکن است به اختلال وسواسی- جبری یا تیک در برخی کودکان منجر گردد. این مساله، که تحت عنوان PANDAS (اختلالات عصبی- روانی خودایمن کودکان همراه با عفونت‌های استرپتوکوکی) شناخته می‌شود، هنوز مورد مناقشه است و شواهد فعلی مطرح‌کننده آنند که این وضعیت را هنوز باید یک فرضیه ثابت‌نشده در نظر گرفت. تا زمانی که یک رابطه علیتی میان PANDAS و GAS به اثبات نرسیده است، آزمون‌های آزمایشگاهی روتین برای GAS به منظور تشخیص این اختلال پیشنهاد نمی‌شود و پروفیلاکسی طولانی‌مدت یا درمان تعدیل‌کننده ایمنی نیز توصیه نمی‌گردد./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
