1500 بازدید
45 دیدگاه
نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد، داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) اوولاسیون را مهار کرده و سطح پروژسترون را در زنان جوان کاهش می‌دهد. نتیجه این امر، تضعیف جدی باروری در زنان خواهان باروری است.
نتایج تحقیقات جدید نشان می‌دهد، داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) اوولاسیون را مهار کرده و سطح پروژسترون را در زنان جوان کاهش می‌دهد. نتیجه این امر، تضعیف جدی باروری در زنان خواهان باروری است. هرچند این روند قابل بازگشت است، با ادامه مصرف NSAIDs باردار نمی‌شود و پزشکان باید به وی توصیه کنند تا مصرف این دسته از داروها را قطع کند. در واقع، NSAIDs، از پاره شدن فولیکول تخمدان جلوگیری کرده و اجازه نمی‌دهد تخمک آزاد شود.
در این مطالعه که نتایج آن در کنگره لیگ اروپایی ضد روماتیسم ارائه شد، محققان 39 زن را که در سن فرزندآوری بوده و به دلیل درد مختصر پشت به کلینیک روماتولوژی معرفی شده بودند، مورد بررسی قرار دادند. بیماران، به‌طور تصادفی، به 4 گروه درمانی تقسیم شدند: دیکلوفناک 100 میلی‌گرم در روز، ناپروکسن 500 میلی‌گرم دو بار در روز، اتوریکوکسیب 90 میلی‌گرم در روز یا پلاسبو.
قبل از شروع درمان، بیماران تحت سونوگرافی شکم قرار گرفتند تا از نظر قطر فولیکول غالب، اندازه تخمدان و ضخامت اندوتلیال ارزیابی شوند. از آنجا که وجود پروژسترون برای اوولاسیون و جایگزینی جنین بارور شده، الزامی است، و از سوی دیگر توسط NSAIDs هم تحت تاثیر قرار می‌گیرد، سطح پروژسترون بیماران هم اندازه‌گیری شد.
درمان‌های مذکور در روز دهم از سیکل زنان آغاز شد تا پژوهشگران مطمئن باشند که یک فولیکول برای آزاد شدن آماده است. پس از 10 روز درمان مداوم با NSAIDs، بیماران مجددا تحت سونوگرافی شکمی قرار گرفتند تا تاثیر درمان مشخص شود.
در 75 درصد زنان گروه دیکلوفناک، 25 درصد بیماران گروه ناپروکسن، 33 درصد زنان گروه اتوریکوکسیب و صفر درصد گروه پلاسبو، فولیکول غالب همچنان پاره نشده باقی مانده بود، اما تمامی افراد گروه کنترل، تخمک‌گذاری را انجام داده بودند، هرچند اوولاسیون در بیماران تحت درمان با NSAIDs کمتر گزارش شد.
از سوی دیگر، مشخص شد پس از 10 روز درمان، کاهش قابل ملاحظه‌ای نیز در سطح پروژسترون ایجاد شده است. همچنین، NSAIDs روی فولیکول غالب نیز تاثیر گذاشته بود. پس از قطع درمان، تمامی زنان به اوولاسیون طبیعی خود در سیکل بعدی بازگشتند./
در این مطالعه که نتایج آن در کنگره لیگ اروپایی ضد روماتیسم ارائه شد، محققان 39 زن را که در سن فرزندآوری بوده و به دلیل درد مختصر پشت به کلینیک روماتولوژی معرفی شده بودند، مورد بررسی قرار دادند. بیماران، به‌طور تصادفی، به 4 گروه درمانی تقسیم شدند: دیکلوفناک 100 میلی‌گرم در روز، ناپروکسن 500 میلی‌گرم دو بار در روز، اتوریکوکسیب 90 میلی‌گرم در روز یا پلاسبو.
قبل از شروع درمان، بیماران تحت سونوگرافی شکم قرار گرفتند تا از نظر قطر فولیکول غالب، اندازه تخمدان و ضخامت اندوتلیال ارزیابی شوند. از آنجا که وجود پروژسترون برای اوولاسیون و جایگزینی جنین بارور شده، الزامی است، و از سوی دیگر توسط NSAIDs هم تحت تاثیر قرار می‌گیرد، سطح پروژسترون بیماران هم اندازه‌گیری شد.
درمان‌های مذکور در روز دهم از سیکل زنان آغاز شد تا پژوهشگران مطمئن باشند که یک فولیکول برای آزاد شدن آماده است. پس از 10 روز درمان مداوم با NSAIDs، بیماران مجددا تحت سونوگرافی شکمی قرار گرفتند تا تاثیر درمان مشخص شود.
در 75 درصد زنان گروه دیکلوفناک، 25 درصد بیماران گروه ناپروکسن، 33 درصد زنان گروه اتوریکوکسیب و صفر درصد گروه پلاسبو، فولیکول غالب همچنان پاره نشده باقی مانده بود، اما تمامی افراد گروه کنترل، تخمک‌گذاری را انجام داده بودند، هرچند اوولاسیون در بیماران تحت درمان با NSAIDs کمتر گزارش شد.
از سوی دیگر، مشخص شد پس از 10 روز درمان، کاهش قابل ملاحظه‌ای نیز در سطح پروژسترون ایجاد شده است. همچنین، NSAIDs روی فولیکول غالب نیز تاثیر گذاشته بود. پس از قطع درمان، تمامی زنان به اوولاسیون طبیعی خود در سیکل بعدی بازگشتند./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
