1500 بازدید
45 دیدگاه
محققان اعلام کردند، ویتامین D کودکان را در برابر ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا محافظت نمی‌کند. به عبارت دیگر، «برای کمک به حفظ سلامت کودکان، بیشتر، همیشه بهتر نیست.»
محققان اعلام کردند، ویتامین D کودکان را در برابر ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا محافظت نمی‌کند. به عبارت دیگر، «برای کمک به حفظ سلامت کودکان، بیشتر، همیشه بهتر نیست.»
به گزارش یورونیوز، این داستان از نتایج مطالعه‌ای نشات گرفته که نشان داده بود تجویز دوزهای بالای ویتامین D برای کودکان سالم در زمستان، در مقایسه با دوزهای پائین توصیه شده استاندارد آن، آنها را در برابر سرماخوردگی و ابتلا به آنفلوآنزا محافظت می‌کند.
مطالعه جدید دریافت که مصرف دوزهای بالای ویتامین D به همان اندازه در کودکان محافظت کننده است که دوزهای استاندارد پیشگیری می‌کنند و هر دو گروه، به طور متوسط در حدود یک بار در زمستان دچار سرماخوردگی و آنفلوآنزا می‌شوند.
توصیه‌های کنونی انگلستان می‌گوید، کودکان یک تا 4 سال باید روزانه 10 میکروگرم ویتامین D را به صورت مکمل دریافت کنند، یعنی به اندازه همان دوز استانداردی که در این مطالعه رعایت شده است.
به نظر می‌رسد دادن دوزهای بالاتر از این ویتامین (50 میکروگرم) تاثیر بیشتری از دوزهای استاندارد در محافظت از کودکان در برابر سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان نخواهد داشت، البته به شرط آنکه کودکان به طور عمومی سالم باشند.
این مطالعه توسط گروه بزرگی از محققان در چندین مرکز تحقیقاتی در کانادا انجام شد که قسمتی از گروه TARGeKids را تشکیل می‌دهند. این گروه تحقیقاتی سلامت کودکان کانادایی و تاثیر سلامت زودهنگام را بر زندگی آینده آنها بررسی می‌کند.
نتایج این تحقیق ارزشمند در نشریه معتبر JAMA منتشر شده است.
نتایج این مطالعه نمی‌خواهد چالشی را در مورد بی‌اثر بودن دوز توصیه شده ویتامین D ایجاد کند، بلکه فقط می‌گوید، بیشتر برای سرماخوردگی، لزوما بهتر نیست!
مطالعه مذکور، یک کارآزمایی تصادفی شده و کنترل شده است که در آن، تاثیر دوزهای بالا و استاندارد ویتامین D بر خطر ابتلای کودکان به سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان بررسی شده است.
پیش از این، مطالعات مشاهده‌ای پیشنهاد کرده‌اند که افرادی با سطوح پائین ویتامین D در معرض خطر بیشتر ابتلا به عفونت‌های ویروسی قرار دارند که دستگاه تنفسی فوقانی آنها را درگیر می‌کنند، خصوصا سرماخوردگی یا آنفلوآنزا.
به کودکان در ایالات متحده و انگلستان توصیه می‌شود که روزانه در حدود 10 میکروگرم (400 واحد بین‌المللی) ویتامین D مصرف کنند.
محققان به دنبال این هستند که اگر دوز روزانه ویتامین D را در زمستان 5 برابر کنیم، آیا در پیشگیری از ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان بهتر خواهد بود یا خیر.
ویتامین D اغلب از نور خورشید و بعضی منابع غذایی به بدن انسان می‌رسد، مانند تخم‌مرغ و روغن ماهی.
در زمستان سطح این ویتامین تمایل به افت پیدا می‌کند (به دلیل نور کمتر آفتاب) و بروز عفونت‌های راه‌های هوایی فوقانی نیز بیشتر می‌شوند. بنابراین، این فرضیه مطرح می‌شود که شاید اگر ویتامین D بیشتری برای کودکان در زمستان تجویز شود، منفعت بیشتری ببرند.
در این مطالعه، کودکانی که از هر نظر با هم تطابق داشتند، به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده دوزهای استاندارد و بالای ویتامین D تقسیم شدند.
محققان 703 کودک یک تا 5 سال سالم را مورد بررسی قرار دادند. کودکان مبتلا به هرگونه بیماری مزمنی (به غیر از آسم) و افرادی که نارس به دنیا آمده بودند، از مطالعه کنار گذاشته شدند. ویتامین D3 به صورت قطره و روزانه به شرکت کنندگان خورانده شد.
والدین و کودکان نمی‌دانستند که چه دوزی را از این ویتامین دریافت می‌کنند و کودکان هیچ نوعی از مکمل‌ها را که حاوی ویتامین D باشد، در طول مطالعه دریافت نکردند.
کودکان دوره درمان خود را که بین 4 و 8 ماه بود کامل کردند. در این میان، هر زمان که کودک مبتلا به علایم سرماخوردگی شد، والدین چک‌لیستی را در مورد علایم آنها پر می‌کردند. همچنین به والدین آموزش داده شده بود که یک سوآب وارد بینی کودکان کرده و نمونه را به آزمایشگاه بفرستند. این سواب‌ها برای ویروس‌ها آزمایش شدند.
پیامد اصلی این مطالعه، تعداد دفعات ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان بود که عفونت‌های ویروسی مذکور نیز توسط آزمایش تائید شوند. همچنین کودکان در ماه‌های 4 و 8 نیز تحت نمونه‌گیری خون برای بررسی سطح ویتامین D خون قرار گرفتند.
تقریبا همه (4/99 درصد) کودکان که از ابتدا وارد مطالعه شده بودند، تا انتها در مطالعه باقی ماندند و داده‌های آنها وارد آنالیز نهایی شد.
نتایج ابتدایی
در پایان مطالعه، کودکانی که در دوزهای بالاتر ویتامین D قرار داشتند، سطوح بالاتری را از ویتامین D در خون خود نسبت به کودکانی که دوزهای استاندارد را دریافت کرده بودند، نشان دادند.
والدین هیچ عارضه جانبی را که مرتبط با ویتامین D باشد، گزارش نکردند.
اما دوزهای بالاتر ویتامین D، نسبت به کودکانی که دوزهای استاندارد را دریافت کرده بودند، نتوانسته بود تعداد دفعات ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا را در زمستان کاهش دهد.
به‌طور متوسط:
به گزارش یورونیوز، این داستان از نتایج مطالعه‌ای نشات گرفته که نشان داده بود تجویز دوزهای بالای ویتامین D برای کودکان سالم در زمستان، در مقایسه با دوزهای پائین توصیه شده استاندارد آن، آنها را در برابر سرماخوردگی و ابتلا به آنفلوآنزا محافظت می‌کند.
مطالعه جدید دریافت که مصرف دوزهای بالای ویتامین D به همان اندازه در کودکان محافظت کننده است که دوزهای استاندارد پیشگیری می‌کنند و هر دو گروه، به طور متوسط در حدود یک بار در زمستان دچار سرماخوردگی و آنفلوآنزا می‌شوند.
توصیه‌های کنونی انگلستان می‌گوید، کودکان یک تا 4 سال باید روزانه 10 میکروگرم ویتامین D را به صورت مکمل دریافت کنند، یعنی به اندازه همان دوز استانداردی که در این مطالعه رعایت شده است.
به نظر می‌رسد دادن دوزهای بالاتر از این ویتامین (50 میکروگرم) تاثیر بیشتری از دوزهای استاندارد در محافظت از کودکان در برابر سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان نخواهد داشت، البته به شرط آنکه کودکان به طور عمومی سالم باشند.
این مطالعه توسط گروه بزرگی از محققان در چندین مرکز تحقیقاتی در کانادا انجام شد که قسمتی از گروه TARGeKids را تشکیل می‌دهند. این گروه تحقیقاتی سلامت کودکان کانادایی و تاثیر سلامت زودهنگام را بر زندگی آینده آنها بررسی می‌کند.
نتایج این تحقیق ارزشمند در نشریه معتبر JAMA منتشر شده است.
نتایج این مطالعه نمی‌خواهد چالشی را در مورد بی‌اثر بودن دوز توصیه شده ویتامین D ایجاد کند، بلکه فقط می‌گوید، بیشتر برای سرماخوردگی، لزوما بهتر نیست!
مطالعه مذکور، یک کارآزمایی تصادفی شده و کنترل شده است که در آن، تاثیر دوزهای بالا و استاندارد ویتامین D بر خطر ابتلای کودکان به سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان بررسی شده است.
پیش از این، مطالعات مشاهده‌ای پیشنهاد کرده‌اند که افرادی با سطوح پائین ویتامین D در معرض خطر بیشتر ابتلا به عفونت‌های ویروسی قرار دارند که دستگاه تنفسی فوقانی آنها را درگیر می‌کنند، خصوصا سرماخوردگی یا آنفلوآنزا.
به کودکان در ایالات متحده و انگلستان توصیه می‌شود که روزانه در حدود 10 میکروگرم (400 واحد بین‌المللی) ویتامین D مصرف کنند.
محققان به دنبال این هستند که اگر دوز روزانه ویتامین D را در زمستان 5 برابر کنیم، آیا در پیشگیری از ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان بهتر خواهد بود یا خیر.
ویتامین D اغلب از نور خورشید و بعضی منابع غذایی به بدن انسان می‌رسد، مانند تخم‌مرغ و روغن ماهی.
در زمستان سطح این ویتامین تمایل به افت پیدا می‌کند (به دلیل نور کمتر آفتاب) و بروز عفونت‌های راه‌های هوایی فوقانی نیز بیشتر می‌شوند. بنابراین، این فرضیه مطرح می‌شود که شاید اگر ویتامین D بیشتری برای کودکان در زمستان تجویز شود، منفعت بیشتری ببرند.
در این مطالعه، کودکانی که از هر نظر با هم تطابق داشتند، به طور تصادفی به دو گروه دریافت کننده دوزهای استاندارد و بالای ویتامین D تقسیم شدند.
محققان 703 کودک یک تا 5 سال سالم را مورد بررسی قرار دادند. کودکان مبتلا به هرگونه بیماری مزمنی (به غیر از آسم) و افرادی که نارس به دنیا آمده بودند، از مطالعه کنار گذاشته شدند. ویتامین D3 به صورت قطره و روزانه به شرکت کنندگان خورانده شد.
والدین و کودکان نمی‌دانستند که چه دوزی را از این ویتامین دریافت می‌کنند و کودکان هیچ نوعی از مکمل‌ها را که حاوی ویتامین D باشد، در طول مطالعه دریافت نکردند.
کودکان دوره درمان خود را که بین 4 و 8 ماه بود کامل کردند. در این میان، هر زمان که کودک مبتلا به علایم سرماخوردگی شد، والدین چک‌لیستی را در مورد علایم آنها پر می‌کردند. همچنین به والدین آموزش داده شده بود که یک سوآب وارد بینی کودکان کرده و نمونه را به آزمایشگاه بفرستند. این سواب‌ها برای ویروس‌ها آزمایش شدند.
پیامد اصلی این مطالعه، تعداد دفعات ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا در زمستان بود که عفونت‌های ویروسی مذکور نیز توسط آزمایش تائید شوند. همچنین کودکان در ماه‌های 4 و 8 نیز تحت نمونه‌گیری خون برای بررسی سطح ویتامین D خون قرار گرفتند.
تقریبا همه (4/99 درصد) کودکان که از ابتدا وارد مطالعه شده بودند، تا انتها در مطالعه باقی ماندند و داده‌های آنها وارد آنالیز نهایی شد.
نتایج ابتدایی
در پایان مطالعه، کودکانی که در دوزهای بالاتر ویتامین D قرار داشتند، سطوح بالاتری را از ویتامین D در خون خود نسبت به کودکانی که دوزهای استاندارد را دریافت کرده بودند، نشان دادند.
والدین هیچ عارضه جانبی را که مرتبط با ویتامین D باشد، گزارش نکردند.
اما دوزهای بالاتر ویتامین D، نسبت به کودکانی که دوزهای استاندارد را دریافت کرده بودند، نتوانسته بود تعداد دفعات ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا را در زمستان کاهش دهد.
به‌طور متوسط:
- 97/1 مورد در گروه دوز بالا و 91/1 مورد در گروه دوز استاندارد، توسط والدین به عنوان موارد ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا گزارش شد.
- 05/1 مورد در گروه با دوز بالا و 03/1 مورد در گروه با دوز استاندارد، مواردی بودند که تست‌های آزمایشگاهی ابتلای آنها را به سرماخوردگی و آنفلوآنزا تائید کردند.
تفاوت میان این دو گروه آنقدر کم بود که هیچ اختلاف معنی‌دار آماری بین آنها به دست نیامد.
البته دوزهای بالاتر ویتامین D توانست خطر ابتلا به آنفلوآنزا را در مقایسه با دوزهای استاندارد نصف کند (نسبت میزان بروز: 5/0)، اما آنقدر تعداد کمی از آنفلوآنزا در هر دو گروه رخ داده بود که این اختلاف را نمی‌توان مهم و قابل توجه تلقی کرد./
البته دوزهای بالاتر ویتامین D توانست خطر ابتلا به آنفلوآنزا را در مقایسه با دوزهای استاندارد نصف کند (نسبت میزان بروز: 5/0)، اما آنقدر تعداد کمی از آنفلوآنزا در هر دو گروه رخ داده بود که این اختلاف را نمی‌توان مهم و قابل توجه تلقی کرد./
مشاهده و سفارش
بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد
دیدگاه و نظــرات
مراکز تصویربرداری
داروخــانه ها
مراکز آزمایشگاهی
کلینیـک ها
