برای مشاوره با پزشکان کلیک کنید
;

12 نکته کلیدی درباره مسکن ها که باید بدانید

12 نکته کلیدی درباره مسکن ها که باید بدانید NSAIDها کاهنده درد، پایین آورنده تب و کاهش دهنده التهاب هستند. این دسته بیشتر برای دردهای ناشی از التهابات مثل آرتریت ها مناسبند. در حالیکه استامینوفن درد و تب را کاهش داده اما تاثیری روی التهابات ندارد.

روزگاری، تسکین درد نسبتا ساده تر بود: خوردن دو عدد آسپرین و تماس با پزشک. اما اکنون مسکن های متعددی برای انتخاب و استفاده وجود دارد.
پوست درخت بید از جمله مسکن های اولیه بوده است. آنچنان که به مدت بیش از 2000 سال، عصاره یا چای آن جهت درمان تب و درد مورد استفاده قرار می گرفت. متاسفانه ماده فعال اسید سالیسیلیک به سادگی در معده قابل هضم نیست. بنا بر این در سال 1897 یک شیمی دان آلمانی در کمپانی Bayer، راهی به منظور تعدیل این ماده پیدا کرد که تحریک کمتری برای معده به همراه داشته باشد. ترکیب تولیدی او، اسید استیل سالیسیلیک، آسپرین نامیده شد. تا زمان تولید استامینوفن در سال 1956 و ایبوپروفن در سال 1962، آسپرین اصلی ترین مسکن مورد استفاده بود که بدون نسخه نیز خرید و فروش می شد. پس از آن بیش از دوازده مورد دیگر از انواع مسکن ها روانه بازار شد.
مسکن ها به دو گروه عمده استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروییدی (NSAID) تقسیم بندی می شوند. از جمله NSAIDها می توان آسپرین و مهار کننده های انتخابی کوکس دو (COX-2)  را نام برد. برخی از آنان تنها با نسخه و بسیاری بدون نسخه پزشک قابل استفاده هستند.
انتخاب نادرست این داروها می تواند باعث بروز مشکلاتی شود. ما اینجا جهت هدایت صحیح شما در مسیر انتخاب، 12 نکته را ارائه نموده ایم.

1-تفاوت این دو گروه در چیست؟ NSAIDها کاهنده درد، پایین آورنده تب و کاهش دهنده التهاب هستند. این دسته بیشتر برای دردهای ناشی از التهابات مثل آرتریت ها مناسبند. در حالیکه استامینوفن درد و تب را کاهش داده اما تاثیری روی التهابات ندارد.

2-NSAIDها انقلابی در فرآیند درمان درد ایجاد کردند: اما به مانند تمامی داروها، آن ها نیز خالی از اشکال نبودند. استفاده مداوم از این گروه با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی همراه است و تمامی NSAIDها حتی مهار کننده های COX-2، سبب ایجاد مشکلات گوارشی همچون زخم معده یا خونریزی دستگاه گوارش خواهند شد. البته این مشکلات، تنها پس از استفاده طولانی مدت یا مصرف دوز بالا بروز خواهند کرد. اگر گهگاه به منظور کاهش سردرد یا دردهای دیگر NSAIDها را مصرف می کنید، جای نگرانی نیست.

3-معمولا زمانی که به NSAIDها نیاز هست، استامینوفن جوابگو نیست: آنچنان که گفته شد استامینوفن خاصیت ضد التهابی ندارد و درد را به روشی متفاوت از داروهای ضد التهابی غیر استروییدی تسکین می بخشد. با اینکه این دارو برای دستگاه گوارش خوشایند تر است اما مشکلات مخصوص به خود را دارد.
استامینوفن می تواند به کبد آسیب بزند. بالاترین حد مجاز مصرف 4000 میلی گرم در روز، معادل 12 قرص معمولی در نظر گرفته شده است که البته این مقدار می تواند برای بسیاری از افراد مشکل زا باشد. بیشترین خطر در استفاده از استامینوفن مربوط به دوزهای زیاد در هر وعده از مصرف است. گرچه در افرادی که در طولانی مدت دوزهای مصرفی کم یا متوسطی داشته اند، نیز بیماری های کبدی گزارش شده است. نوشیدن الکل به هنگام مصرف استامینوفن از دیگر عوامل آسیب به کبد است.
استامینوفن ترکیبی است که در بسیاری از داروهای بدون نسخه سرماخوردگی و مسکن های سردرد وجود دارد، لذا افراد معمولا بیشتر از آنچه فکر می کنند از این دارو استفاده می کنند. این مسئله به دلیل وجود نامحسوس استامینوفن در ترکیبات این داروهاست.

4-مهار کننده های انتخابی کوکس دو (COX-2)، عضو جدید خانواده NSAIDها:  این NSAIDها در سال 1990 تولید شدند. قرار بود این داروها از NSAIDهای معمولی بهتر باشد: یعنی نسل جدیدی از داروها که درد را تسکین می دهند، اما باعث لینت مزاج می شوند. گرچه این دسته از داروها برای سیستم گوارشی قابل پذیرش ترند اما رابطه دوستانه ای با قلب ندارند. در سال 2004 اولین مهار کننده COX-2  با نام رفکوکسیب به سبب نقش موثرش در افزایش خطر سکته قلبی، از بازار جمع آوری شد و به فاصله چند ماه پس از آن والدکوکسیب از رده خارج شد. اما مهارکننده COX-2 سوم به نام سلکوکسیب همچنان جای خود را در بازار حفظ کرده است. با مصرف روزانه 200 میلی گرم یا کمتر، عوارض خطرات حمله قلبی ناشی از مصرف این مسکن از بقیه NSAIDها تجاوز نخواهد کرد.

5-از داروهای ژنریک استفاده کنید: مسکن های بدون نسخه ژنریک ارزان تر از همتایان خود هستند که دارای نام تجاریند و به همان اندازه نیز بهره وری دارند.

6-از NSAIDهای ایمن تر استفاده کنید: در میان NSAIDهای غیر آسپرینی، ناپروکسن کمترین خطر را برای قلب دارد.

7-قبل از مصرف NSAID، آسپرین روزانه خود را مصرف کنید: اگر پزشک برای قلبتان آسپرین تجویز کرده است و شما نیز برای درد یا التهاب از NSAID استفاده می کنید، در این صورت برنامه ریزی زمانی بسیار مهم است. NSAID مانع از عملکرد آسپرین جهت کاهش غلظت خون می شود. آسپرین از تشکیل لخته های خون که باعث حمله های قلبی می شود جلوگیری می کند. یک راهکار این است که اولین چیزی که در ابتدای صبح می خورید آسپرین باشد و سپس برای مصرف NSAID، سی دقیقه صبر کنید. اما اگر ابتدا NSAID را استفاده کردید 8 ساعت تا مصرف آسپرین فاصله قرار دهید.

8-مراقب افزایش فشار خون خود باشید: تمام NSAIDها از جمله داروهای COX-2 موجب افزایش فشار خون می شوند. بیشترین تاثیرات روی افرادی است که از قبل دچار فشار خون بالا هستند و به منظور کنترل آن، دارو مصرف می کنند، اما شواهد نشان می دهد که افرادی که فشار خون عادی دارند نیز تحت تاثیر این عوارض قرار خواهند گرفت. مصرف استامینوفن نیز در دوزهای بالا و برای بانوان، افزایشی جزئی در فشار خون نشان خواهد داد.

9-دارو را به یکباره قطع نکنید: اگر شما به طور منظم از NSAID استفاده می کنید ناگهان آن را قطع نکنید. قطع یکباره دارو احتمال تشکیل لخته های خونی را بیشتر می کند و در پی آن شانس ابتلا به حملات قلبی افزایش می یابد.

10-ناراحتی های کلیوی را جدی بگیرید: NSAIDها از جمله مهار کننده COX-2 برای کلیه ها مشکل ساز هستند و در موارد خاص موجب نارسایی کلیوی می شوند. از جمله علائم بیماری کلیوی می توان استفراغ و حالت تهوع، کم اشتهایی، ضعف و خستگی، تغییراتی در دفع ادرار، خارش مداوم و نشانه های نامعین دیگری را نام برد.

11-به کاهش درد های گوارشی ناشی از NSAIDها کمک کنید: اگر به سبب ابتلا به آرتریت یا سایر بیماری های مزمن، مجبور به استفاده از NSAIDها هستید و مصرف آنها دستگاه گوارش شما را تحریک می کند یا در معرض ابتلا به عوارض گوارشی هستید، مصرف داروهای مهار کننده پمپ پروتون می تواند شما را در کاهش عوارض جانبی دارو یاری کند. مهار کننده های پمپ پروتون شامل اسموپرازول، لانزوپرازول، امپرازول، پنتوپرازول و یا رابپرازول هستند.

12-ژن ها مهم هستند: افراد مختلف نسبت به مسکن ها واکنش های متنوعی نشان می دهند و سعی و خطاهای متعددی لازم است که بتوان بهترین و موثرترین دارو را برای هر فرد مشخص کرد./

بهپو در جوامع مجــازیکانال ما را در جوامع مجازی دنبال کنیــد

دیدگاه و نظــرات